خودباوری

خودباوری می تواند هم از عوامل درونی متأثر باشد و هم از عوامل بیرونی. ولی خیلی بهتر است که درونی باشد، چون اگر خودباوری مان درونی نباشد و فقط بخواهیم آن را از بیرون دریافت کنیم، دیگر خودِ واقعی مان نیستیم

میزان اعتماد به نفس افراد به خودباوری آنان بستگی دارد که در دوران کودکی و رشد، شکل می گیرد. هرچه سن افراد کم تر باشد تغییر دادن خودباوری و نحوه ی تفکر آنان ساده تر، و در نتیجه درمان اعتماد به نفس شان راحت تر است

از دیدگاه شناختی- رفتاری افرادی که اعتماد به نفس پایین دارند ممکن است تمام نظرات درمانگر خود را تأیید کنند و آن ها را باور داشته باشند، ولی این مسئله باعث نمی شود اعتماد به نفس شان ناگهان تغییر کند

شناخت، محصولی ذهنی است که به عنوان یک ابزار به ما کمک می کند تا دنیای اطراف خود را تجزیه و تحلیل و بررسی کنیم

برای متعادل کردن اعتماد به نفس خود چه می توان کرد؟ شما می توانید خود را تغییر دهید به شرطی که انگیزه و پشتکار داشته باشید و بخواهید

اعتماد به نفس بنیادی ترین بخش شخصیت هر فرد است. اعتماد به نفس یعنی ارزیابی یا برداشتی که فرد از خود، توانایی ها و ویژگی های وجودی اش دارد

اعتماد به نفس کاذب بالا در واقع شکلی از اعتماد به نفس پایین است، با این تفاوت که فرد خود را بالاتر از آن که هست نشان می دهد

انسان موجودی است که حداقل چهار بُعد دارد: بیولوژیکی، روان شناختی، اجتماعی و معنوی. هریک از این بُعدهای وجودی می توانند روی شکل گیری اعتماد به نفس تأثیر بگذارند

کسی که اعتماد به نفس متعادل دارد، اهل تکبر نیست، آدمی نیست که غرور داشته باشد یا بخواهد توانایی های خود را به رخ دیگران بکشد و واقعاً فرد بسیار متواضعی است

بحث های بسیاری در زمینه ی « خودباوری » صورت گرفته. در روان شناسی به این مسئله اشاره می شود که چگونگی شکل گرفتن« من » از اهمیت زیادی برخوردار است