درمان-پوکی-استخوان

بخش اول- پوکی استخوان فاقد علامت کلینیکی است، زمانی که فرد علایم پوکی استخوان را بروز دهد، یعنی دچار عوارض این بیماری شده است، که ممکن است به صورت، کوتاهی قد، کم شدن ارتفاع مهره‌ها بروز کند.

در افرادی که به مدت طولانی آلندرونیت و بیسفسفونات‌ها را مصرف می‌‌کنند و تحت جراحی‌های فک قرار می‌گیرند موارد نادری از نکروز استخوان فک گزارش شده است.

ورزش‌ در جلوگیری از خروج کلسیم از اسکلت بدن مخصوصا در سنین بالاتر بسیار اثر مثبتی دارد.

از ویژگی‌های بارز بیماری این است که فرد مبتلا از بیماری خود آگاه نیست، در حالی که بیماری خاموش و بی‌صدا در بدن وی پیشترفت می‌کند.

متخصصان می‌گویند؛ با وجودی که ما نمی‌توانیم تمام عواملی را که منجر به بروز پوکی استخوان و شکستگی‌های ناشی از آ‌‌ن می‌شوند را کنترل کنیم، اما می‌توانیم با رعایت برخی نکات به تقویت استخوان‌ها و حفاظت از آ‌‌نها کمک کنیم.

همه ما راجع به پوکی استخوان بسیار شنیده‌ایم و استئوپنی یکی از این موارد است (البته با شدت کمتر). در این عارضه، توده عضلانی و عملکرد آن با افزایش سن کاهش می‌یابد.

اکثر مردم پوکی استخوان (یک بیماری که در آن تراکم و چگالی استخوان رو به کاهش می‌رود) را، به‌عنوان یک بیماری منحصر به زنان مسن می‌دانند

مشاوره زنان برای اصلاح عوامل خطر ساز قابل تغییر، هم در پیشگیری و هم در درمان پوکی استخوان مؤثر است. خیلی از زنان رژیم ناکافی کلسیم و ویتامین D دریافت می‌نمایند و می‌توان با تغییرات در رژیم غذایی و استفاده از مکمل‌‌‌ها آن را تصحیح نمود.

هر چه سن بالاتر می‌رود خطر پوکی استخوان نیز افزایش می‌‌یابد. مردانی که بیشتر عمر می‌کنند خطر بیماری بیشتری نیز دارند.