علم-کلام

همان گونه که در عالم مسیحیت، الهیات دچار تغییر و تحولاتی شده است، در دنیای اسلام نیز علم کلام با تحولات و تطورات مختلفی روبه رو بوده است

طرفداران نظریه انتخاب در تعیین امام، به دو روش مستقیم و غیر مستقیم (خلف) بر مدعای خود استدلال کرده اند

نوشتار پیش رو برآن است تا برای این پرسش مهم که آیا بحث از حکومت دینی مربوط به علم کلام است یا علوم دیگر پاسخی ارائه دهد. برای نیل به این مقصود پس از تعریف حکومت دینی، دیدگاه های مختلف در مسئله مطرح شده و سپس دیدگاه برگزیده مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

فـکـر می کردم که نوآوریهای استاد مطهری در فلسفه, کلام و تفسیر خـلاصـه می شود و در مقوله های فقهی نکته و جستار تازه ای ندارد و وقـتـی پـیـشـنـهاد مقاله ای در مقوله های فقهی و مطرح ساختن دیـدگـاهـهـای نـو شـهـیـد مطهری از سوی مجله فقه, مطرح شد, با نـاامـیـدی مـسـالـه را دنـبال کردم; زیرا هر چه از استاد سراغ داشـتـم, در فـلـسفه, کلام, عرفان و به طور ...

تحقیق بیش تر و عمیق تر درباره موضوع بحث (شکوفایی بحث های کلامی در عصر امام صادق علیه السلام و علل آن) می طلبد تا درباره پیشینه علم کلام و آغاز پیدایش آن در جهان اسلام، کندوکاوی هر چند کوتاه صورت گیرد. بر این اساس و به عنوان پیش درآمد بحث، به بررسی و تحقیق پیرامون تاریخ پیدایش علم کلام در اسلام می پردازیم.

علم کلام تا پیش از زمان خواجه نصیرالدین، روشی متفاوت با فلسفه داشت؛ ولی پس از نگارش کتاب سودمند تجرید، علم کلام با اندیشه های فلسفی آمیخته شد و رنگ فلسفی به خود گرفت و در نتیجه استقلال و روش خاص خود را از دست داد

مناسب تر این بود که در آغاز این سلسله بحثها درباره واژه فلسفه دین و تعاریف آن توضیحی داده می شد تا معلوم شود که ما در این سلسله بحثها در پی چه هدف و مقصدی حرکت می کنیم و احیانا ابهاماتی پیش نیاید.

در ادامه خاطرات سفر علمی حضرت آیت اللّه جعفر سبحانی به کشور مغرب (مراکش) در سال 1382 (شمسی)، در این شماره، گزارش سخنرانی معظم له در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه قاضی عیاض، در شهر مراکش، پیرامون چالش های نوین کلامی، با قلم خود ایشان، تقدیم خوانندگان ارجمند می شود.

در نوشتار پیشین (شماره ی 35 مجله پاییز سال 79) دیدگاه استاد مطهری را درباره معنا و مبنای تجدد در علم کلام بررسی نمودیم

یکی از مفاهیم و اصطلاحات نوین در دنیای معاصر اصطلاح «کلام جدید» است. طرح این اصطلاح در جامعه ی ما به مرحوم استاد مطهری (1298-1358ش) باز می گردد