نویسنده-ایرانی

محمد جعفرپوینده مترجم، نویسنده و جامعه‌شناس ایرانی ترجمه آثار مختلف فلسفی و ادبی را برای سال‌ها در دستور کار قرار داد. وی از جمله اعضای فعال کانون نویسندگان ایران بود که در رابطه با دموکراسی، حقوق بشر و آزادی بیان تلاش بسیاری کرد.

ازآنجا که برای خسروی کلمه و داستان اهمیت زیادی دارد، «حاشیه‌ای بر مبانی داستان» را نوشته و در آواز پر جبرئیل، با اتکا به روایت سهروردی امکانات عینیت‌بخشی داستان کوتاه را با الگوی ادبیات کلاسیک ایرانی امتحان کرده است. با ابوتراب خسروی که تا‌کنون جایزه‌های ادبی متعددی دریافت کرده، درباره دنیای نویسندگی و حال و روز داستان در این روز‌ها گفتگو کرده‌ایم.

چرا یک نویسنده ترجیح می‌دهد در خلوتش بماند، از خانه‌اش در نزدیکی متروی کرج بیرون نیاید و نوشته‌هایش را بدون اسم در اختیار دیگران قرار دهد؟

معرفی چند تن از نویسندگان عامه‌پسند که با مجموعه‌ای از آثار در دوره‌های مختلف داستان‌نویسی ایران ظهور پیدا کردند.

کتاب‌های هوشنگ مرادی‌کرمانی حالا دیگر به خاطره جمعی یک نسل تبدیل‌شده‌اند. در پرونده کاری این نویسنده کمتر به کار‌های متوسط برمی‌خوریم. مرادی‌کرمانی در این گفتگو از فضای تازه‌ترین کتابش گفته است و چرایی خداحافظی‌اش از دنیای نویسندگی.

در بین نویسندگانی که در سال‌های بعد از انقلاب بالیده‌اند، مصطفی مستور از محبوب‌ترین‌هاست؛ با آثاری، چون روی ماه خداوند را ببوس، استخوان خوک و دست‌های جذامی، من گنجشک نیستم، تهران در بعد از ظهر و... که این روز‌ها جدیدترین کارش «پیاده‌روی در ماه» را نیز روانه بازار کتاب کرده است.

عده‌ای بر این باورند که غزاله علیزاده یکی از نویسندگانی بود که توانست نگاه زنانه را وارد ادبیات ما کند

محمود دولت‌آبادی در ذهن بسیاری به‌عنوان شمایل نویسنده ایرانی جاافتاده است. حتی اگر عموم مردم بخواهند از کسی به‌عنوان نویسنده مثال بزنند نخستین گزینه محمود دولت‌آبادی است.

آشنایی ایرانیان با غرب پس از شکست در جنگ با روس و از دست رفتن قفقاز، از سوراخ لوله توپ بود