هدایت

تاکنون با دو ویژگی جهان آفرینش و راه و رسم پاسداشت آن آشنا شدیم. دیدیم که خداوند خود را ملتزم شناخته که بر راه راست باشد و دیدیم که خود را متعهد شمرده که روزی رسان همه جنبندگان باشد. پس ما هم باید در راه راست نظام آفرینش حرکت کنیم و شکر نعمت ها را به جای آوریم. اکنون با ویژگی دیگر آشنا می شویم.

(ان هذا القرآن یهدی للتی هی اقوم و یبشر المؤمنین الذین یعملون الصالحات ان لهم اجرا کبیرا) (اسراء / 9)

یکی از روش های فهم یات قرآن، شناخت مفهوم کلمات قرآنی از راه مقابله آنها با متضادشان است. مثلاً در سوره قیامت یات 31 و 32 می فرماید:

«و انی لغفار لمن تاب و آمن و عمل صالحا ثم اهتدی»

چیزی جز صحراهای یکدست و پهناور در سرزمین جزیرة العرب دیده نمی شد. ماه و ستاره برای تعیین مسیر حرکت و یافتن جهات، بسیار حیاتی بود و کسانی که با علم نجوم آشنایی داشتند از احترام خاصی برخوردار بودند

مفهوم صراط (راه) که در قرآن مجید و معارف اسلامی بسیار به کار رفته، مفهومی جالب و در خور مطالعه است که در این نوشتار مورد بحث قرار گرفته است .

شریعت و فطرت دو پدیده الهی اند که همگرایی و توافق وجودی و ذاتی با هم داشته و به تعبیر آموزه های اسلامی فطرت، شریعت متصل و شریعت، فطرت منفصل است که در حقیقت «انسانیت » آدمی را تشکیل داده است

هدف از این نوشته، بررسی کوتاهی از زحمات پیامبران الهی در راه هدایت مردم است، لذا در نگارش آن، تکیه اصلی، بر نوشته های کتب آسمانی است که آیینه تمام نمای زندگی، اهداف، زحمات و دین پیامبران به شمار می روند