هوش-هیجانی

نتایج پژوهش ­های متعدد نشان داده است که هوشبهر یا همان IQ  به تنهایی برای رسیدن به اهداف و موفقیت در زندگی کافی نیست و حتی برخی از پژوهشگران اظهار داشته­‌اند که هوش هیجانی در موفقیت افراد نقش پررنگ‌­تری از هوشبهر دارد.

هوش احساسی توانایی درک کردن، مدیریت کردن و ابراز موثر احساسات خود و همچنین ارتباط موفق با دیگران است. طبق آمار 90 درصد از کسانیکه کارایی بالایی در محل کار دارند از هوش احساسی بالایی برخوردارند درحالیکه 80 درصد از آنهایی که کارایی پایینی در محل‌کار دارند، هوش‌احساسی‌شان هم پایین است.

خوشبینی یعنی توقع و انتظار بهترین درآمد ممکن و در نظر گرفتن تمام جنبه‌های مثبت و امیدوارکننده یک شرایط خاص و نیمه پر لیوان را بیش از نیمه خالی آن باور داشتن.

مقاله مک کلنند (به نقل از گلمن) با نام "به جای آزمون هوش،‌مهارت و توانایی را ارزیابی کنید"، موضوع آزمون و تست‌های هوش و شخصیت را وارد جریان‌ تازه‌ای کرد. او نشان داد که استعدادهای تحصیلی و مدارج تحصیلی مهم برای افراد در خصوص موفقیت آنها در کار یا حتی در زندگی هیچ‌گونه تضمینی را فراهم نمی‌سازد.

روابط انسانی موفق مال آدم های تحصیل کرده تر، پولدارتر، پخته تر و... نیست بلکه از آن آدم هایی است که با وجود آگاه بودن به حس های منفی بی شمار در هر لحظه از زندگی، غرق آن نمی شوند و اجازه نمی دهند توازن قوا به سمت احساسات منفی به هم بخورد!

برای بالابردن هوش هیجانی مان بد نیست از روند شکل‌گیری احساسات در مغز خود تا حدی مطلع شویم. اولین قدم، تحریک حواس پنجگانه ما هستند.

«هوش هیجانی» که به هوش احساسی و یا عاطفی نیز شناخته می شود، می تواند به معنی تفاوت بین رفتارهای پذیرفته شده اجتماعی و یا انجام رفتارهایی خارج از این محدوده باشد.

«مدیر یک مرکز خدمات اورژانس معتقد بود که قادر نیست شرایط سازمان خود را تغییر دهد

1. «باسواد هیجانی» شوید به جای اینکه افراد و موقعیت‌ها را توصیف کنید، احساساتتان را نام‌گذاری کنید؛ مثلاً به جای «این موضوع، مسخره است» بگویید «من احساس بی‌صبری می‌کنم» و به جای «تو یک آدم احمقِ بی‌عاطفه هستی» بگویید «من احساس آزردگی و ناراحتی می‌کنم» و به جای «تو مثل یک ابله زندگی می‌کنی» بگویید «من احساس ترس می‌کنم».

بدن ما زبان خودش را دارد و کلماتی که استفاده می‌کند، همیشه مهربان نیستند