حسین علیه السلام امام برحقّ و پیشواى آسمانى و در حقیقت قرآن و کلام خداست ، کلام گویا و سخن حقیقى او، وجودش بسان کلام خداست و بیانگر کلام خاموش اوست و این دو، قرآن خاموش و گویا، از هم گسست ناپذیرند ... .
حسین علیه السلام و قرآن ، دو سرمایه گرانبها و جاودانه اند که پیامبر گرامى از خود به یادگار نهاد و به امّت خویش به رسم امانت سپرد و در مورد حسین علیه السلام نکاتى را آشکار ساخت . او را با خود بر فراز منبر برد و فرمود:
(هان اى مردم ! این حسین است فرزند گرامى على و فاطمه ، او را به خوبى بشناسید و گرامى اش بدارید.)
و فرمود: (خدایا! من حسین را نزد تو و ایمان آوردگان نیکو کردار، به رسم امانت مى نهم .)
او امانت پیامبر در میان امّت اوست ، آن هم نه تنها در عصر رسالت و پس از آن ، بلکه در همه قرون و اعصار و در میان همه نسلها، تا روز رستاخیز.
پس شما اى امّت پیامبر! باید نیکو بیندیشید که این امانت را چگونه پاس مى دارید.
منبع : ویژگیهاى امام حسین علیه السلام
