موعود باوری در آیین بودا یا مفهوم گره خورده است. (maitreya) میتریه در زبان سانسکریت به معنای مهربان است. اگرچه حضور و اهمیت میتریه در مکاتب گوناگون بودایی متفاوت است اما همگی آن ها به آن معتقد می باشند. این موعود نجات بخش در نمادنگاری بودایی به شکل مردی در وضعیت نشسته، آماده برخاستن به نمایش درمی آید تا نمادی از قیام را تداعی کند. در یکی از کتاب های بودائیان که به تاریخ سری لانکا می پردازد، حوادث مربوط به قیام مطرح گردیده است : « پس از آن که شاکیه مونی (بودا) به نیروانه بزرگ رسید و جهان پای به سراشیبی اجتماعی... نهاد : پنج هزار سال پس از آخرین بودا، آفتاب آموزه های بودایی افول می کند و طول عمر آدمیان به ده سال فرو می کاهد. در این زمان چرخه وارو می گردد و زندگی متحول می شود. تا آن جا که متوسط عمر مردم به هشتادهزار سال می رسد. با این عمرهای طولانی و زمینه مناسب برای تعالیم بودا، یک راهنما خواهد آمد. او برای مردم رفاه و بهروزی می آورد و آموزه های بودا را ترویج می کند. آن گاه که چنین فضایی بهشت گون فراهم آمد، میتریه از آسمان... نزول می کند، بودایی خویش را به کمال می رساند و دین را به فرهیختگان می آموزد ».
بنابر نقل برخی پژوهشگران، بودا نسب این منجی آسمانی را به سیدخلایق دو جهان می رساند و ثمرات قیام وی را این چنین برمی شمارد : « پادشاهی دنیا به فرزند سید خلایق دوجهان تمام شود. او کسی باشد که بر کوه های مشرق و مغرب دنیا حکم براند و بر ابرها سوار شود و دین خدا یک دین شود و دین خدا زنده گردد. » در هرحال هم اکنون نیز در میان مناطق بودایی نشین، به ویژه چین و کره رویکرد گسترده ای نسبت به میتریه وجود دارد.
