عوارض احساسی زندگی کردن با آرتریت پسوریازیس می‌تواند به همان اندازه‌ی خود بیماری ناتوان‌کننده باشد. خبر‌های خوبی برای بهبود این اوضاع داریم. با بنیتا همراه باشید.
طبیعی است که وقتی اختلالی در بدن داریم، ازلحاظ روحی در شرایط بدی باشیم و وقتی این درد‌ها تداوم پیدا می‌کند، شرایط سخت‌تر می‌شود؛ اما کسانی که دارای بیماری مزمن، پیشرفت کننده و شرایط التهابی آرتریت پسوریازیس هستند، 2 الی 5 برابر بیشتر نسبت به دیگران و دو برابر بیشتر نسبت به کسانی که فقط پسوریازیس دارند، در معرض ابتلا به افسردگی هستند. این داده‌ها طبق تحقیقاتی در دانشگاه تورنتو به‌دست‌آمده است.
بیماری‌های التهابی احتمال ابتلا به افسردگی را افزایش می‌دهند. این حرف را ریچارد شلتون (Richard Shelton)، روانشناس و معاون تحقیقاتی در دپارتمان پسوریازیس و بیولوژی اعصاب و رفتاری در دانشگاه آلاباما در بیرمنگام گفته است؛ یعنی دلیل اینکه شما افسرده هستید، فقط بیماری نیست.
لوری آن هولبروک (Lori-Ann Holbrook)، 48 ساله، دستیار وکیل که با شوهر خود در شهر جرزی زندگی می‌کند و درباره‌ی آرتریت پسوریازیس مطالبی را در وبلاگ خود می‌نویسد و به آن اشراف دارد. او می‌گوید: تقریباً بعد از سه سال زندگی مشترک، از کسی که به‌صورت تمام‌وقت خانه‌داری می‌کرد، به کسی که نیاز به مواظبت و استفاده از داروهای گران داشت تبدیل شدم و حتی نمی‌توانم کار‌های روزمره‌ام را انجام دهم. همیشه سو تفاهم، عصبانیت و احساساتی شدن به وجود می‌آید. در ابتدا فکر می‌کردم این از عوارض یائسگی یا از داروهایی که مصرف می‌کنم است. کم‌کم احساسات پارانویایی پیدا کردم و حس می‌کردم زندگی در حال سبقت گرفتن و پشت سر گذاشتن من است. نگرانی‌های من غیرقابل‌انتظار نبود، اما رفتارم نسبت به این نگرانی‌ها متناسب نبود، ناامید بودم و زیاد گریه می‌کردم.
التهاب پوستی و مفاصل
پروتئین‌های التهابی به نام سیتوکین‌ها، شامل فاکتور فساد تومور، آلفا (TNF-alpha)، با آرتریت پسوریازیس مشارکت می‌کنند و معمولاً در افرادی که دچار افسردگی هستند پیدا می‌شود. استرس می‌تواند باعث آزادسازی سیتوکین‌ها شود که درنتیجه فرایند التهاب شروع می‌شود. تی ان تی آلفا همچنین می‌تواند باعث کاهش سروتنین‌های تنظیم‌کننده‌ی حالت شود.
ما فکر می‌کردیم التهاب فقط در پوست و مفاصل اتفاق می‌افتد. این را تئوهاریس تئوهاریدس (Theoharis Theoharides)، پروفسور فیزیولوژی و پاتوبیولوژی در دانشگاه تافتس (Tufts) بوستون می‌گوید، کسی که درباره‌ی التهاب و بیماری‌های که با استرس بدتر می‌شوند تحقیق می‌کند. او در ادامه اضافه کرد: حال خیلی از ما می‌دانیم که حتی التهاب در مغز هم وجود دارد که باعث افسردگی می‌شود. نوع التهابی که در آرتریت پسوریازیس وجود دارد، تقریباً در قسمتی از مغز وجود دارد که حالات را تنظیم می‌کند که نشان میدهد آرتریت پسوریازیس دارای جز قدرتمند سیستم عصبی است؛ اما هنوز نمی‌دانیم چه چیزی باعث تحریک التهاب می‌شود. ما چیزی از پایه‌ی آن نمی‌دانیم.
داروها و زندگی سالم
محققان هنوز متوجه نشده‌اند چه چیزی باعث می‌شود کسانی که آرتریت پسوریازیس دارند، دچار افسردگی می‌شوند، ولی پزشکان روش‌‌های مختلفی را برای درمان افسردگی می‌دانند و کسانی که دچار آرتریت پسوریازیس هستند نباید زیاد نگران پیدا کردن کمک باشند. با جابجایی سروتین‌های تهی با مهار‌کننده‌های باز جذبی سروتونین انتخابی (SSRI)، معمولاً نتایج خوبی به دست می‌آید و تحقیقات نشان میدهد افسردگی بیمارانی که داروی آرتریت پسوریازیس انبرل (Enbrel) استفاده کرده‌اند، بهبودیافته است، همانی که یکی از گیرنده‌ها را برای التهاب مسدود می‌کند.
این دارو برای هولبروک خوب بود. او می‌گوید: من همسرم را مجبور کردم به مشاور مراجعه کند و درمان‌شناس به من توصیه کرد درباره‌ی داروها با پزشکم صحبت کنم. دو و نیم سال پیش، پزشک هولبروک سیمبالتا (Cymbalta) دولکستین (Duloxtine) را تجویز کرد که برای درمان درد و افسردگی است. هولبروک تأیید کرد که تمام آن احساسات تمام شدند.
همین‌طور زندگی سالم نیز مؤثر است. مطالعه‌ی مقاله‌ای که در سال 1396 در مجله‌ی رماتولوگیا کیلینیکا (Reumatologia Clinica) منتشر شد، نشان میدهد که چاقی در کسانی که آرتریت پسوریازیس دارند، مرتبط با واکنش ضعیف به درمان است؛ که پیشنهاد می‌کند، اگر بیمار وزنش کاهش یابد، هم حالش و هم آرتریت پسوریازیس بهبود خواهند یافت. این را دکتر شلتون گفت و ادامه داد که: درحالی‌که مدارک کمی وجود دارد که از رژیم ضدالتهاب حمایت کند، ما می‌دانیم که کاهش چربی شکمی، کاهش التهاب است. کاهش شاخص قند خون بالا، به نظر در کاهش چربی شکم و حفظ کاهش چربی مؤثر است.
شاخص قند خون کربوهیدراتی بالا شامل نان سفید، برنج سفید و بیشتر غلات و حبوبات صبحانه؛ شاخص قندخونی کربوهیدراتی پایین شامل تمام لوبیاها، تمام دانه‌ها و بیشتر سبزیجات است. در تحقیقات چاقی و التهاب شلتون، در رژیم کاهش شاخص قند خون، حالات بهبود یافتند. او پیشنهاد می‌کند برای یک ماه رژیم کم قند بگیریم. او می‌گوید: اگر حس بهتری داشتید، برای یک ماه دیگر هم انجام دهید. کم‌کم این نوعی از سبک زندگی شما می‌شود.
ورزش کردن نه‌تنها باعث کمک کردن به مفاصل می‌شود، یک ضدافسردگی طبیعی نیز هست. فعالیت‌های کم‌اهمیت را در نظر بگیرید، مثل شنا، یوگا و تایچی. بنیاد آرتریت پیشنهاد می‌کند با پزشک و فیزیوتراپ خود مشورت کنید تا با ایمنی شروع کنید و برنامه‌ی روتین خود را کم‌کم با فعالیت‌های مختلف تغییر دهید و به برنامه‌ی جدید خود سفت بچسبید.
دکتر تئوهاریدس پیشنهاد می‌کند از یک ارائه‌دهنده‌ی خدمات سلامتی استفاده کنید که خیلی نزدیک به مشکلات شما نگاه می‌کند و فقط یک نسخه نمی‌نویسد. او می‌گوید از وقتی بفهمید درمان شما مؤثر است، دیگر ناامید نخواهی بود.
در مورد هولبروک، ارتباطات کلید مشکلات بود. او می‌گوید: من مدام در حال چک کردن اینترنت بودم، وقتی می‌دیدم مردمانی با مشکلات بیشتر از مشکلات من خوشحال هستند و از زندگی‌شان ناله نمی‌کنند، به من روحیه می‌داد. هیچ‌کس مثل بیمار دیگر احساس نمی‌کند. ما باهم یاد می‌گیریم که تغییرات روزانه زیادی وجود دارند که ما می‌توانیم انجام دهیم درحالی‌که درمانی نیستند، ولی سیستم ایمنی ما را تقویت می‌کنند و از عجیب غریب بودن آن می‌کاهند.
نصیحت هولبروک برای دیگران که در این موقعیت هستند این است که: اصلاً نترسید، شما بیشتر از آن چیزی که فکر می‌کنید روی این بیماری کنترل دارید. با خودتان عادل باشید. مشکلات احساساتی خیلی طبیعی هستند.
همین‌طور می‌توانید در این رابطه، علائم افسردگی در نوجوانان را بخوانید.
