دکتر سید ضیاء الدین مظهری؛ متخصص تغذیه
در روش ابداعی دکتر هواردهی توصیه می‌شود، جهت استفاده بهتر از غذاهای روزانه و جلوگیری از اختلالات گوارش و بیماری‌های مختلف، گروه‌های غذایی مصرفی جدا از یکدیگر میل شوند، یعنی موادغذایی پروتئینی در یک وعده، مواد قندی در وعده بعدی و مصرف روغن‌ها و چربی‌ها به علت خنثی بودن‌شان با هر یک از دو گروه ذکر شده مجاز است.
در این روش علاوه بر تقسیم پروتئین‌ها و قندها به یکی از وعده‌های غذایی (صبحانه، ناهار و شام) از مصرف مخلوط آنها نیز می‌باید پرهیز شود.
یعنی اگر نان خورده می‌شود، نباید برنج و سیب‌زمینی نیز توأما میل شود یا در صورت مصرف گوشت مرغ از مصرف گوشت ماهی یا گوشت‌های قرمز نیز خودداری شود و سبزیجات و میوه‌ها نیز باید در برنامه روزانه تا 80 درصد غذای روزانه را تشکیل دهد که قسمت اعظم آن باید به صورت خام تناول گردد.
دلایل استفاده از رژیم دکتر هواردهی
1- هضم مواد قندی در دهان به وسیله آنزیم پتیالین Ptyalin موجود در بزاق در یک محیط قلیایی شروع می‌شود.
2- تجزیه و هضم پروتئین‌ها در معده با آنزیم پپسین Pepsin در محیط اسیدی بسیار قوی صورت می‌گیرد.
3- نتایج مفیدی نیز در درمان اغلب بیماری‌های صعب‌العلاج با این روش حاصل می‌شود.
دکتر هواردهی بر این باور است که چون محیط معده در آن واحد قادر نیست که هم اسیدی و هم قلیایی شود، لذا روند هضم مختل و نیز مصرف غذاهای مخلوط موجب بیماری‌زایی و چاق‌کنندگی غیرطبیعی می‌شود.
دلایل نادرستی روش دکتر هواردهی
توصیه چنین برنامه غذایی‌ای به علت عدم تشابه آن با تغذیه روزمره و مرسوم بسیار گمراه‌کننده به نظر می‌رسد.
ولی باید از پیروی‌کنندگان از چنین روشی پرسیده شود که آیا مهم‌ترین و مناسب‌ترین غذای طبیعی که شیر مادر است و بدون دخالت کوچک‌ترین اراده بشری تولید و ترشح می‌شود و در اختیار نوزاد قرار می‌گیرد و تمام نیازهای رشد سریع و سلامتی جسمی و روحی او را موجب می‌شود (ضریب هوش شیر مادرخواران بیشتر از غیرمادرخواران است) جز این است که یک ماده غذایی حاوی پروتئین، چربی و قند و صدها ماده مغذی دیگر است؟
پس اصول تفکیک گروه‌های غذایی از یکدیگر به طور کامل بی‌اساس بوده و تجربیات شخص دکتر در قبال درمان بیماری‌هایی نظیر کم‌خونی‌های خطرناک، دیابت، اختلالات گوارش، گواتر، تومور و سل با به کارگیری روش‌های تغذیه تفکیکی بیشتر جنبه تصادفی و فلسفی دارد تا جنبه علمی و پزشکی، به طوری که متخصصان و پژوهشگران دانش تغذیه به هیچ وجه تاکیدی برای این روش به عمل نیاورده و حتی اشارهای نیز به این موضوع نکرده‌اند.
