بدن و مغز ما برای رشد به ویتامینهای گوناگونی نیاز دارند و کمبود بعضی ویتامینها و تامین نشدن نیاز بدن میتواند عواقب خطرناکی را به دنبال داشته باشد. مغز انسان هم برای عملکرد صحیح به ویتامینها احتیاج دارد و از آنجایی که بدن نمیتواند این ویتامینها را بسازد، باید از منابع غذایی خارجی تامین شوند.
بسیاری از افرادی که نمیتوانند یک رژیم غذایی مناسب و پر از ویتامینهای گوناگون داشته باشند، به مصرف مکملهای ویتامینها روی میآورند. باید دقت کرد که همه ویتامینهای مورد نیاز، چه به صورت بهرهمندی از غذاهای حاوی ویتامینهای گوناگون و چه به صورت مکمل، به مقدار کافی به بدن برسند، چرا که بعضی ویتامینها برای کارکرد درست مغز و مقابله با علائم ADHD اختلال کم توجهی – بیش فعالی و ADD اختلال کمتوجهی ضروری هستند. مغز ما برای کارکرد درست و انجام فعالیتهای حیاتی به ویتامینهای زیر احتیاج دارد.
ویتامین E
پژوهشها نشان دادهاند که ویتامین E در پیشگیری یا به تاخیر انداختن روند بیماری دمانس (زوال عقل) و آلزایمر نقش مهمی دارد، چرا که این ویتامین میتواند با صدمات طبیعی که بر اثر گذشت زمان در سلولهای مغزی روی میدهند، مقابله کند و اثر آنتیاکسیدانی دارد. غذاهای بسیاری حاوی منابع غنی ویتامین E هستند، مانند: سبزیجات با برگهای سبز، بادام، بیشتر روغنهای گیاهی و آرد تهیه شده از گندم کامل. ویتامین E چند ایزومر دارد. وقتی یک مکمل ویتامین E میخرید دقت کنید که همه ایزومرهای آن یعنی «آلفاتوکوفرول» تا «گاما توکوفرول» را در خود داشته باشد.
ویتامین B
وقتی از ویتامینهای مورد نیاز مغز صحبت میکنیم، نمیتوانیم ویتامینهای گروه B را نادیده بگیریم. همه انواع ویتامین B برای مغز لازمند و در تولید مادهای به نام دوپامین در مغز نقش بسیار موثری دارند. تولید سروتونین و اپینفرین نیز به وجود ویتامین B بستگی دارد. این مواد به اصطلاح «نوروترانسمیتر» نام دارند که همان انتقالدهندههای پیامهای عصبی هستند.
گروههای اصلی ویتامین B عبارتند از: ویتامین B12 که در تولید غلاف میلین در سلولهای عصبی نقش دارد و در حفاظت از سلولهای عصبی موثر است. دلایل اصلی نقص حافظه، نوسانات خلقی و اشکال در استدلال، به صدمه دیدن یا ناکافی بودن غلاف میلین ارتباط دارد. گوشت بهترین منبع برای ویتامین B12 است. اگر گیاهخوار هستید و گوشت نمیخورید باید از مکملهای ویتامین B12 استفاده کنید تا مغزتان سالم بماند.
اسید فولیک
این گروه از ویتامینهای گروه B از زمان کودکی و در تمام عمر در خدمت مغز است. وقتی بزرگتر میشوید، اسیدفولیک به شما کمک میکند بهتر تمرکز کنید، به خاطر بیاورید، حفظ کنید و هوشیار بمانید. این ویتامین با کاهش آمینواسیدهایی به نامم «هموسیستئین» در مغز، آن را جوان و سالم نگه میدارد. این آمینواسیدها برای مغز بسیار مضرند. لوبیا، میوهها، سبزیجات برگ سبز و عدس، از منابع غنی اسیدفولیک هستند.
ویتامین B6
تولید سروتونین که یکی از مهمترین انتقالدهندههای پیامهای عصبی در مغز است، به وجود این ویتامین بستگی دارد. B6 در تولید دوپامین هم نقش دارد. رژیم غذایی شما حتما باید ویتامین B6 را در خود داشته باشد. فلفل، زغال اخته، گلکلم، سیر و ماهیی تن، از جمله غذاهایی هستند که ویتامین B6 بسیاری در خود دارند.
ویتامین C
ویژگیهای آنتیاکسیدانی ویتامین C، مهمترین وجه این ویتامین است که برای عملکرد صحیح مغز ضروری است. بدن ما از ویتامین C برای مقابله با رادیکالهای آزادی استفاده میکند که معمولا از طریق اکسیداسیون، به بدن صدمه میزنند. پژوهشهایی بسیاری نشان دادهاند که ویتامین C در مقابله با رادیکالهای آزاد نقش بسیار موثری دارد. همچنین در به تاخیر انداختن روند بیماری آلزایمر هم نقش دارد. مرکبات، کلم بروکلی، لوبیا، سیبزمینی و توتفرنگی حاوی ویتامین C هستند.
منیزیم
مهمترین نقش منیزیم در مغز، محافظت از سلولهای عصبی در مقابل مواد سمی (نوروتوکسینها) است. مغزها، دانهها، موز و گندم کامل، حاوی منیزیم میباشند. ویتامینهای دیگری هم هستند که بر روی عملکرد مغز تاثیر مثبت دارند، ولی هر رژیم غذایی باید مقادیر کافی از ویتامینهایی که در بالا ذکر شد را در خود داشته باشد. این نکته در مقابله با علائم بیماری ADHD و ADD اختلال کم توجهی – بیش فعالی بسیار اهمیت دارد.