هنوز می چکد از چشم آسمان آتش ازعبدالرحیم سعیدی راد

هنوز می چکد از چشم آسمان آتشزمین و هر چه در آن می کشد فغان آتشصدای طبل عزا بین کوچه می پیچدو باز سنج و دهل بسته بر زبان آتشصدای شیون شمشیر می رسد برگوشمیان معرکه برپاست بیگمان آتشچه شعله ها که به پاهای کودکان پیچیدچه زخمها که چنین می زند به جان آتشبپاست خطبه آتش میان کاخ یزیدتمام شام بلا سوخت از همان آتش