نقش مربیان بهداشت در بیماریابی دانش آموزان

آگاهی از علایم و نشانه‌های بیماری‌ها، پیشگیری از آنها و غربالگری دانش‌آموزان مبتلا در مدارس می‌تواند گام مثبتی جهت پیشبرد بهداشت در مدرسه باشد، یک مدیر یا مراقب بهداشت با آگاهی از چگونگی روند یک بیماری و اقدام موثر در این زمینه، می‌تواند از پیشرفت بیماری در خود فرد و همه‌گیر شدن آن بیماری در میان دیگر دانش‌آموزان جلوگیری کند.
هر مربی باید نسبت به علل بروز و سرایت و انتقال بیماری‌ها، اطلاع کافی داشته باشد و بداند که چگونه سلامتی دانش‌آموزان را در محیط مدرسه، حفظ کند. در مدارس این عمل فوق‌العاده حایز اهمیت است زیرا در این دوران (6 تا 18 سالگی) رشد و تکامل جسمی، روانی و عاطفی شکوفا می‌شود.
یک دانش‌آموز با آگاهی از چگونگی ایجاد و انتشار بیماری و اقدام موثر در پیشگیری از آن می‌تواند از پیشرفت و پیدایش بیماری در خود و سایر اعضای خانواده جلوگیری و از همه‌گیر شدن آن بیماری در میان دیگر دانش‌آموزان و اعضای خانواده و اجتماع خود نیز پیشگیری کند.
بیماریابی و کنترل آن یکی از فعالیت‌های مهم مراقبان بهداشت در مدارس محسوب می‌شود. آنها با آگاه کردن سایر همکاران خودشان در زمینه علایم و نشانه‌های بیماری‌ها می‌توانند از پیشرفت یک بیماری در دانش‌آموزان جلوگیری کنند و با ارجاع به موقع بیمار به مراکز درمانی در کوتاه‌ترین فرصت ممکن، دانش‌آموزان را تحت معالجه پزشک قرار داده و دوباره به کلاس درس بازگردانند.
علایم ساده‌ای از قبیل رنگ و روی پریده، چشم‌های قرمز، اشک‌ریزش، آب‌ریزش از بینی، خستگی بی‌جهت و ... ممکن است مقدمه یک بیماری مهم باشد که مراقب سلامت باید آن را جدی گرفته و نسبت به ارجاع و معرفی به موقع دانش‌آموز بیمار اقدام کند. آموزش دانش‌آموزان، درباره کنترل و شناسایی بیماری‌ها بی‌نهایت حایز اهمیت است. اگرچه اولین هدف بیمار‌یابی و کنترل بیماری‌ها در مدرسه است ولی مغایرتی میان کنترل بیماری‌ها و آموزش آنها وجود ندارد. در حقیقت هر چه کنترل موثرتر باشد، ارزش آموزشی آن بیشتر است. نبایستی دانش‌آموزان را نسبت به بیماری‌ها ترساند بلکه باید به آنها تفهیم کرد که در زندگی جمعی‌شان مخاطراتی وجود دارد که ممکن است غفلت نسبت به آنها سلامت‌شان را دگرگون کرده و از تحصیل و ادامه به زندگی سالم محروم سازد.
البته بهترین فرصت برای معلم یا مربی، همان موقعی است که دانش‌آموز در معرض ابتلا به یک بیماری قرار دارد که ضمن آشنا ساختن سایر دانش‌آموزان نسبت به علایم و علل بروز و شیوه سرایت، راه‌های پیشگیری از آن بیماری را توضیح می‌دهد. این آموزش برای دانش‌آموزان واقعی و قابل درک بوده، بنابراین معنی بهتری پیدا می‌کند و ممکن است در تمامی دوران تحصیل و زندگی‌شان در خاطر آنها بماند.