دانستنی های مفید تغذیه (۲)

غلات کامل خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را کاهش می‌دهند

مصرف برنج قهوه‌ای و غلات کامل می‌تواند منجر به کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 شود. محققین در یک بررسی بر روی 200 هزار شرکت‌کننده، غذای مصرفی افراد را برای 2 تا 4 سال ارزیابی کردند. در آغاز مطالعه، هیچ یک از شرکت‌کنندگان دیابت یا بیماری قلبی نداشتند، اما در طی سال‌های پیگیری تقریبا 10 هزار مورد جدید دیابت نوع 2 شناسایی شد.

نتایج بررسی غذایی افراد نشان داد، در کسانی که 5 واحد یا بیشتر برنج سفید در هفته مصرف می‌کنند، نسبت به کسانی که کمتر از 1 واحد در ماه از آن مصرف می‌کنند، 17 درصد احتمال ابتلا به دیابت نوع 2 بیشتر است. همچنین دیده شد در افرادی که 2 واحد یا بیشتر برنج قهوه‌ای در هفته مصرف می‌کنند، نسبت به کسانی که کمتر از 1 واحد در ماه از آن مصرف می‌کنند، 11 درصد احتمال ابتلا به دیابت کمتر است.

با توجه به نتایج مطالعه، محققین تخمین می‌زنند که مصرف و جایگزینی 50 گرم برنج قهوه‌ای در روز به جای برنج سفید، با 16 درصد کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 مرتبط می‌باشد. حال اگر جایگزینی را با غلات کامل به عنوان یک گروه انجام دهیم (یعنی دریافت غذایی از گروه غلات به صورت غلات کامل و سبوسدار باشد)، احتمال ابتلا به دیابت نوع 2 به میزان 36 درصد کاهش می‌یابد.

تاثیر رژیم مدیترانه ای در دیابت نوع 2

در یک مطالعه کنترل شده تصادفی، 108 فرد که به تازگی دیابت نوع 2 در آنها تشخیص داده شده بود، تحت رژیم مدیترانه‌ای قرار گرفتند. 157 فرد هم بر اساس توصیه های انجمن قلب آمریکا بر روی رژیم کم چرب قرار گرفتند.

رژیم مدیترانه ای غنی از سبزیجات و غلات کامل بود، گوشت قرمز خیلی کم و50 درصد کالری از کربوهیدرات پیچیده و 30 درصد کالری نیز از چربی بود (به طور عمده روغن زیتون). رژیم کم چرب غنی از غلات کامل، 30 درصد کالری از چربی و فقط 10 درصد از چربی اشباع بود.

در هر دو رژیم دریافت انرژی برای مردان 1800کیلو کالری در روز و برای زنان  1500کیلوکالری در روز بود و هر دو گروه توصیه های یکسانی برای افزایش فعالیت بدنی دریافت کردند. بیمارانی که به تازگی تشخیص دیابت نوع 2 در موردشان داده شده بود، به طور متوسط محدوده سنی 52 سال داشتند. نیمی مرد و نیمی زن بودند. نمایه توده بدنی حدود kg/m2 30 و  A1c 7/7 درصد داشتند. افراد به مدت 4 سال (برای تعیین نتایج اولیه زمان معرفی و شروع دارو درمانی) مورد بررسی بودند. طبق پروتکل، دارو درمانی زمانی آغاز می شد که A1c در دو دوره پیاپی 3 ماهه بالای 7 درصد بود. اندازه گیری های ثانویه شامل تغییر در وزن، کنترل گلیسمیک، سطح لیپید و فشار خون بود.

در انتهای کارآزمایی، 44 درصد افرادی که رژیم مدیترانه‌ای داشتند، در مقایسه با 70 درصد که بر روی رژیم کم چرب بودند، نیاز به دارو درمانی داشتند. هر دو گروه کاهش وزن داشتند و در گروه رژیم مدیترانه‌ای این کاهش به طور معنی داری در سال اول بیشتر بود. 

سایر شاخص های کنترل گلیسمیک ( تغییر در سطح A1c ، گلوکز پلاسما، انسولین سرم، حساسیت انسولینی و آدیپونکتین ) در گروهی که رژیم مدیترانه‌ای دریافت کرده بودند وضع بهتری داشت. همچنین افزایش HDL و کاهش تری‌گلیسیرید به طور معنی داری در گروه رژیم مدیترانه‌ای بیشتر بود.  

برای خواندن بخش اول- دانستنی های مفید تغذیه - اینجا کلیک کنید.