مصرف-گرایی

یک هنرمند در نخستین نمایشگاه انفرادی خود با عنوان «علی حده» از پلاستیک و استخوان‌های شتر، گاو و جمجمه گوسفند برای نشان دادن عوارض مصرف‌گرایی در قالب هنر استفاده کرده است.

غلامی، مدرس فلسفه و پدیدارشناسی می‌گوید: مصرف‌گرایی مسئله‌ای صرفاً اخلاقی نیست، مصرف‌گرایی روح کلی اجتماع و اقتصاد ما شده و ما را به سمت فرسایش سرزمینی و بحران‌های اکولوژیک پیش برده است.

چیدمان نوشین شریفات با عنوان «علی حده» و با موضوع مصرف‌گرایی به مدت پنج روز به نمایش گذاشته می‌شود.

غلامی، پژوهشگر فلسفه و پدیدارشناس می‌گوید: اروتیسم موجود در جامعه ما، مسئله مصرف را بسیار برجسته کرده است؛ عموم شهروندان جوان ما، کالای مصرفی را به‌مثابه ابزار اروتیستی می‌بینند!

کارشناس مطالعات فرهنگی گفت: امروزه همه را تشویق می کنند که به مراکز خرید بیایند و ما شاهد تغییر سیاستی هستیم که پرسه زن را تبدیل به خریدار می کند.امروز توقف بیجا خوب است ودیگر مانع کسب نیست.

فرایند نمایشگری در جامعه نمایش ایرانی حد و مرزی ندارد، حالا پای معصومیت و جذابیت کودکان را هم به میان کشیده و از آن ابزار یا «کالایی» ساخته است که می‌توان با آن بیشتر و بهتر فروخت!

احمد بابایی می‌گوید بسیاری از ما ظاهراً سمبل طرفداری از انقلاب و آرمانهایش هستیم، ولی در عین حال در فضای مصرف‌زدگی، هیچ مشکلی با عینیت یافتن با آن قشری که سمبل ضدیت با انقلابند، نداریم.

بسیاری از انسان‌ها، مانند خودم، در عمق وجودشان «رفاه ماتریالیستی» می‌خواهند. ممکن است تلاش کنیم که به کتابخانه برویم، یا در فعالیت‌های سیاسی اجتماعی، چون انتخابات شرکت کنیم و رأی بدهیم، سر کار برویم، یا حتی یک دوست بیمار را ملاقات کنیم؛ اما از ته دل دوست داریم روی یک مبل راحتی بزرگ بنشینیم و برنامه مورد علاقه‌مان را در تلویزیون تماشا کنیم

احمد بابایی شاعر و فعال فرهنگی می‌گوید: در شرایط سیاسی موجود اگر مردم به عقلانیت غیرمصرفی هم برسند، می‌بینند اگر مصرف نکنند، ده‌ها یا صدها «خاوری» هستند که همه چیز را بار زده و خواهندبرد!

دعوا دیگر بر سر نفی کل منطق مصرفی نیست، در پذیرش یا عدم پذیرش منطق و قواعد جدیدتر مصرف است! به همین دلیل است که وضعیت مصرف‌زده ما طبیعی و منطقی به نظر می‌رسد.