بزرگان دفن شده در قبرستان پرلاشز فرانسه

برترین ها: اگر هر قبرستان، داستانی را بازگو می‌کند، قبرستان پرلاشز فرانسه داستان‌هایش به‌اندازه چند کتاب است. هزاران روح در زمین‌های محصور در میان دیوارهای این گورستان بزرگ دفن شده‌اند.

در امتداد مسیرهایی با ردیف درختان، تأثیرگذارترین نویسندگان، نقاشان، موسیقیدانان و سیاستمداران تاریخ آرمیده‌اند. بسیاری از آنان حتی بعد از مرگ هم به خلق شگفتی ادامه می‌دهند. قبرستان پر لاشز بزرگ‌ترین گورستان پاریس و شاید مشهور‌ترین و پربازدید‌ترین در جهان باشد. هرساله حدود 2 میلیون توریست به علاوه پاریسی‌ها از این باغ چند هکتاری که 5 هزار درخت دارد و بیشتر شبیه به پارکی بزرگ است تا قبرستان، بازدید می‌کنند.

غلامحسین ساعدی و صادق هدایت، از سرشناس‌ترین نویسنده‌های ایرانی در این قبرستان جای گرفته‌اند. در ادامه به معرفی برخی از سرشناس‌ترین افرادی که در این گورستان دفن هستند خواهیم پرداخت.

اونوره دو بالزاک - نویسنده (1850-1799)

بالزاک نویسنده معروف فرانسوی در قرن 19 بود. یکی از مشهورترین نوشته‌های او کمدی انسانی، یک کتاب چند جلدی، متشکل از 90 اثر است که زندگی بورژوازی را به تصویر می‌کشد. سنگ قبر بالزاک از مجسمه پرتره برنزی وی بروی یک ستون تشکیل‌شده است. این مقبره در قسمت آرامی از قبرستان قرار گرفته و درختان و قبرهای کوچک‌تری آن را محصور کرده‌اند.

آلفونس بِرتیون - متخصص جرم‌شناسی (1914-1853)

آلفونس برتیون فرانسوی، متولد سال 1853، خود را وقف جرم‌شناسی کرد و کسی است که روش قانونی پیچیده‌ای برای شناسایی مجرمین به وجود آورد؛ بخش زیادی از چیزی که امروزه مورد استفاده قرار می‌گیرد. یک بند از نظامی که برتیون مطرح کرد، گرفتن عکس مجرمین از زوایای روبه‌رو و نیمرخ است که امروزه به ماگ شات هم شناخته می‌شود. قبر برتیون با حکاکی‌های پرنقشی تزئین شده که بر اثر تماس با عوامل مختلف آسیب دیده‌اند. روی مقبره با خزه‌ها مانند پتو پوشیده شده و در پای آن ردیفی از گل‌های لاله به چشم می‌خورد.

ژرژ بیزه - آهنگساز (1875-1838)

بیزه یک آهنگساز فرانسوی اپرا، متولد سال 1838 بود. اپرای کارمِن یکی از مشهورترین آثار وی می‌باشد. او کودکی با استعداد بالا بود که در سن 9 سالگی توانست وارد کنسرواتوار پاریس شود. در سال 1857 وی توانست پری دو رم (Prix de Rome)، یک بورس تحصیلی معتبر که اجازه تحصیل هنر در رم را می‌دهد ببرد. قبر این هنرمند شهیر، مشرف به شیب تپه‌ای با درختان باشکوه بوده و در سایه یک مقبره بزرگ‌تر قرارگرفته است، اما با این وجود، سادگی آن چشم را به سمت خود می‌کشد. در بالای قبر، ستونی سنگی با مجسمه برنزی پر جزئیاتی از یک چنگ با حلقه‌ای به دورش قرار داده شده است.

تئودور ژریکو - نقاش (1824-1791)

ژریکو یک نقاش با استعداد سبک رومانتیک بود که در سال 1824 در سن 32 سالگی درگذشت. حتی اگر شما با آثار این استاد جوان آشنا نباشید، هیچی شکی در اینکه یک هنرمند در این گور آرمیده نخواهید کرد. نقش برجسته ای از اثر «تخته‌پاره‌های کشتی مدوزا» که امروزه در موزه لوور نگهداری می‌شود، یک وجه از مقبره این هنرمند را تزئین می‌کند.

فلیکس گالیپو - بازیگر و نمایشنامه‌نویس (1931-1860)

فلیکس گالیپو، یک بازیگر معروف فرانسوی در دهه 1880 بود. در حوالی تغییر قرن وی به سمت بازی در فیلم تغییر گرایش داد و در برخی از اولین فیلم‌های غیر صامت تاریخ ایفای نقش کرد. مقبره گالیپو با تندیسی از وی تزئین شده است. هرچند این قبر بسیار ساده می‌نماید اما این سادگی بخشی از امتیاز و زیبایی آن محسوب می‌شود.

فردریک شوپن - آهنگساز (1849-1810)

شوپن، آهنگساز لهستانی و یک اعجوبه در نواختن پیانو بود که در کنسرواتوار ورشو تحصیل می‌کرد. گرچه وی نوازنده‌ای هنرمند بود، اما ترجیح می‌داد تا به تدریس و آهنگسازی بپردازد. مقبره این آهنگساز برجسته در قسمتی از تپه قرار دارد که اندکی رسیدن به آن دشوار است، اما زمانی که در مسیر درست باشید از دست دادن آن خیلی راحت نیست. حصار پرنقشی که دور این قبر نصب شده معمولاً با گل پوشیده می‌شود.

جیم موریسون - خواننده و شاعر (1971-1943)

جیم موریسون خواننده اصلی گروه موسیقی دورز (Doors) بود که در سال 1971 در پاریس درگذشت. نامه‌های دست‌نویس و دسته‌های گل پخش شده به روی این قبر در دهه‌های 70 و 80، از سادگی و بی‌تکلفی آن می‌کاستند. در بالای قبر وی، مجسمه‌ای از چهره‌اش با گرافیتی‌های متعدد قرار داشت که در سال 1981 برای بزرگداشت دهمین سالگردش نصب شده بود. این مجسمه در سال 1988 دزدیده شد. امروزه مأمور امنیتی بر بالای آرامگاه از بروز رفتارهای این‌چنینی جلوگیری می‌کند.

ادیت پیاف - خواننده (1963-1915)

ادیت پیاف خواننده فرانسوی متولد سال 1915 است که صدایش سبب کسب عنوان یکی از برجسته‌ترین ستاره‌های فرانسه شد. محل دفن این خواننده محبوب، در مسیر باریکی منشعب شده از مسیر اصلی قبرستان می‌باشد. آرامگاه وی در میان قبرهایی شبیه به آن قرار دارد و به سادگی با یک مسیح مصلوب تزئین شده و گل‌های رزی که بازدیدکنندگان بر روی آن قرار داده‌اند خودنمایی می‌کنند. زمانی که در کنار قبر پیاف ایستاده‌اید احتمال شنیدن یکی از آهنگ‌هایش که در دوردست پخش می‌شود بسیار زیاد است.

ژرژ رودنباخ - نویسنده (1898-1855)

شاعر و رمان‌نویس متولد بلژیک، ژرژ رودنباخ در اواخر عمرش به پاریس نقل مکان کرد. در اینجا بود که وی بر جنبش رنسانس ادبی بلژیک تأثیر گذاشت. از آثار مشهور این نویسنده می‌توان به رمان‌های بروژ، شهر مرده و ناقوس بان اشاره کرد. آرامگاه رودنباخ به سرعت چشم را به خود جذب می‌کند، زیرا که حتی در گراند پرلاشز نیز چیزی شبیه به آن پیدا نمی‌شود. همانند سبک نوشتاری دراماتیک وی، قبرش نیز پیکر مردی را به نمایش می‌گذارد که گفته می‌شود خود نویسنده است که از قبر برخاسته و گل رزی در دست دارد.

احمد کایا - شاعر و خواننده (2000- 1957)

احمد کایا خوانندهٔ اهل ترکیه در سال 1957 در شهر ملاطیه ترکیه به دنیا آمد. او از پدری کُرد سنی شافعی مذهب و مادری ترک در شهر عمدتاً علوی‌نشین ملاطیه به دنیا آمد و در زمان نوجوانی به خاطر شرایط دشوار زندگی پدر، به همراه خانواده به شهر استانبول نقل مکان کردند. پدر او که قبلاً در یک کارخانه نساجی کار می‌کرد در استانبول در نمایشگاهی به پادویی مشغول شد.  دوران جوانی کایا برابر شد با کودتای کنان اورن و خفقان شدیدی که بر فضای سیاسی جامعه ترکیه تحمیل گردید.

او که به شدت مخالف وضع موجود بود در سال 1985 به کمک دوستان خود آلبومی از ترانه‌هایش را منتشر کرد که به گفته‌اش هیچ امیدی به استقبال آن از طرف مردم نداشت و تنها در پی آن بود که بوسیلهٔ ترانه‌هایش اعتراض خود را را به شرایط حاکم اعلام دارد. چند روز پس از عرضه آلبوم مأموران قضایی ترکیه کاست او را به دلیل وجود چند ترانهٔ سیاسی جمع‌آوری نمودند. پس از اعتراض فراوان، در نهایت فروش کاست او آزاد اعلام شد. همین فعل و انفعالات سبب شهرت نام کایا گشت و کاست او با استقبال نسبتاً خوبی مواجه شد.

کایا به قصد برگزاری کنسرت راهی فرانسه شد و به دلیل جو نامناسب ترکیه بر اثر غوغای رسانه‌های گروهی علیه‌اش، تصمیم به اقامت در آن کشور گرفت. او به کمک همسر فرانسوا میتران رئیس‌جمهور فقید فرانسه، توانست اقامتی یکساله دریافت کند. در همین حال کایا در دادگاه ترکیه به ده سال حبس به صورت غیابی محکوم گردید. چند ماه پس از این وقایع، در صبحگاه 16 نوامبر 2000 در سن 43 سالگی به سبب حمله قلبی در شهر پاریس درگذشت. البته به گفتهٔ دولتمردان ترکیه و روزنامه‌های آن کشور این مرگ، یک مرگ طبیعی بود، اما عدهٔ زیادی بر این عقیده بوده و هستند که احمد کایا را از طریق مسمومیت ترور کرده‌اند، البته تا به امروز طرفداران تلویزیونی و روزنامه‌ای احمد کایا پیگیر این مسئله بوده و هر از چند گاهی مطالبی در این مورد پخش و چاپ می‌کنند.