تمرکز ۳ کشور اول توسعه یافته دنیا بر تولید نرم افزار و سخت افزار

به گزارش خبرگزاری مهر، فریدون قاسم زاده با اشاره به نقش فناوری اطلاعات در توسعه پایدار، اظهار داشت: همانطور که می دانیم اتحادیه جهانی مخابرات (ITU )، سال 2016 را با شعار «فناوری اطلاعات و ارتباطات برای اهداف توسعه پایدار» - ICT for Sustainable Development Goals - نامگذاری کرده است.

وی با اشاره به تحلیل بانک جهانی از رشد اقتصادی کشورهای مختلف در دهه اخیر گفت: در این رده بندی، به جز سه کشور هند، آمریکا و چین که توسعه پایدار داشته اند، بقیه کشورها مانند کانادا، برزیل، مالزی و ترکیه، فارغ از جغرافیا و توسعه یافتگی، در توسعه خود پایداری و پیوستگی نداشتند و سوالی که اینجا مطرح می شود این است که چرا فقط این سه کشور توسعه پایدار داشته اند.

قاسم زاده با تاکید براینکه سرمایه گذاری و تمرکز این کشورها روی حوزه ICT بسیار مشهود است، اضافه کرد: در دهه های گذشته آمریکا روی توسعه زیرساخت ها، چین روی سخت افزار و هند روی نرم افزار تمرکز داشته اند. به عنوان مثال شرکت چینی هواوی با عدد نزدیک 10 میلیارد دلار هزینه در تحقیق وتوسعه ( R&D ) فقط سخت افزار، جزء شرکت های برتر از لحاظ هزینه در تحقیق و توسعه بوده است. هند هم بر اساس برنامه ده ساله نسکام-مکنزی (Nasscom-Mckinsey) توانسته مسیر خود را برای رشد در حوزه نرم افزار طی کند.

این استاد دانشگاه که در همایش مدیریت در عصر دیجیتال سخن می گفت، خاطرنشان کرد: برای توسعه پایدار سه بعد اجتماعی، اقتصادی و محیط زیست در اولویت قرار دارند که هر یک از این ابعاد، شامل ارکانی هستند که رشد پایدار را محقق می سازد. برای مثال در بعد اقتصادی، باید به ارکانی همچون رشد اقتصادی، شغل مفید (good jobs) و افزایش بهره وری توجه داشت. اقتصادی که بهره‌ور نیست، برای سرمایه‌گذار خارجی جذاب نخواهد بود.

وی ادامه داد: در بعد اجتماعی، ارکانی از جمله کیفیت تحصیل، عدالت اجتماعی، ترافیک کمتر و شفافیت دولت، توسعه پایدار را ممکن می کند و در بعد محیط زیست، آب، هوا و جنگل، ارکان توسعه محسوب می شوند.

قاسم زاده با تاکید براینکه با این وجود، برای توسعه پایدار هیچ چیز مانند استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات موثر نیست و حتی نزدیک به این فناوری هم چیزی وجود ندارد که بتواند از عهده بهبود همزمان تمامی ارکان فوق برآید، به اندازه بازار (market cap) پنج شرکت اول دنیا در سال های 2011 تا 2016 اشاره کرد و گفت: امروز هیچ یک از شرکت های فناوری اطلاعات بزرگ آن سال ها، در لیست پنج شرکت برتر وجود ندارند چرا که شرکت های IT جدید، قبلی ها را از دور خارج کرده اند.

استاد دانشگاه صنعتی شریف با اشاره به تغییر نیازها و خدمات در این حوزه و زنجیره ارزش فناوری اطلاعات و ارتباطات اضافه کرد: افزایش دسترسی به باند پهن (شبکه داده پرسرعت موبایل و ثابت)، افزایش ظرفیت دیتاسنترهای داخلی (کارخانه های دوران جدید)، افزایش گوشی هوشمند (ترمینال دسترسی مشتری) و ظهور شرکت های دیجیتالی می تواند نوید بخش موفقیت کشور در موج بعدی فناوری اطلاعات و ارتباطات باشد.این موج ارائه سرویس های shared economy (اشتراک گذاری اقتصادی) با استفاده از ابزارهای ICT است.