پناه بردن به امام حسین(ع)

سید بزرگوار جناب آقای سید محمد جعفر نقل می کند: یک سال به همراه مرحوم والده به کربلا مشرف شدم، والده سخت مریض شد، مریضی مادرم چهل روز ادامه داشت و به خاطر مداوای آن مقروض شدم. در این چند روز هیچ کمکی از اطراف به من نشد، به ناچار به حرم مطهر امام حسین علیه السلام رفتم و بالای سر حضرت ایستادم و عرض کردم: آقا جان! شما که جریان حقیر را می دانید، پس به داد من برسید. 

وقتی از حرم آقا خارج شدم پس از این که چند قدم راه رفتم مرحوم آیةالله آقا میرزا محمد تقی شیرازی (اعلی الله مقامه) به من رسید و گفت: شما از طرف میرزا سفارش شده اید که هر چه نیاز دارید به شما بدهم. به او گفتم: تا چه اندازه می توانید مرا کمک کنید؟

مرحوم شیرازی گفت: هر چقدر که احتیاج دارید مشخص کنید، آن گاه ایشان مقدار زیادی پول به من دادند و قرضی که داشتم ادا کردم و تا زمانی که در کربلا بودم تمام مخارج و بدهی های من داده شد. ( داستان های شگفت. )