درجات مختلف زائران

خواصّ و پاداش زیارت امام حسین(ع) به تناسب اختلاف حالات زائرانش مختلف است و زائر در هر مرحله اى از مراحل به پاداشى که سرآمد دیگر پاداشهاست ، دست مى یابد. نگارنده از روایات معتبر، شانزده فضیلت براى آن حضرت دریافت داشته و خلاصه کرده است :
1 - نخست اینکه : هنگامى که فردى تصمیم به زیارت آن حضرت مى گیرد خداوند گناهانش را مورد بخشایش قرار مى دهد و هنگامى که در راه زیارت او گام مى سپارد، آنها را از کارنامه عملش محو مى نماید و در مرحله بعد کارهاى شایسته اش را چند برابر مى سازد و همینگونه در هر مرحله اى به کارهاى نیک او افزوده مى شود تا وارد بهشت گردد.
هنگامى که آهنگ زیارت آن حضرت نموده و غسل کند، پیامبر گرامى صلى الله علیه و آله ندایش مى دهد که :
یا وفد اللّه ! ابشروا بمرافقتى فى الجنّة
اى روى آورنده به خدا! و اى میهمان او! بشارتت باد به همراهى من در بهشت .
و امیرمؤ منان علیه السلام به او ندا مى دهد که :
انا ضامن لقضاء حوائجکم
من ضامن برآورده شدن خواسته هاى شما هستم .
و آن دو گرامى از چپ و راست همراهیش مى کنند تا از زیارت بازگردد .
2 - زائر حسین علیه السلام پس از تصمیم به زیارت و آمادگى ، وارد مرحله دوّم مى شود و وسایل حرکت خویش را برمى گیرد تا به سوى کوى دوست حرکت کند، اینجاست که همه آسمانیان ، بشارتش مى دهند.
3 - هنگامى که در راه سفر و تهیّه زاد و توشه براى زیارت آن حضرت ، هزینه نماید، در برابر هر درهم از هزینه اش پاداشى هم چون کوه احُد بدوارزانى مى دارد و چند برابر آنچه انفاق نموده است جایگزین آن مى سازد و همه بلاها را از او بر مى گرداند.
در روایتى آمده است که: (براى هر درهم بخشش زائر حسین علیه السلام درراه خدا، ده هزار درهم پاداش مى دهد.)
آنگاه فرمود: (و فراتر از همه این پاداشهاى مادّى ، خشنودى خدا و دعاى خیر پیامبر، على و امامان نور علیهم السلام است که بدرقه راه اوست .
4 - هنگامى که از منزل خود خارج مى شود از جهات ششگانه او ششصد فرشته او را همراهى مى کنند.
5 - به هنگام راهپیمایى به سوى کوى او، به هر چیز و هر نقطه اى گام نهد دعایش مى کنند.
چون گامهایش را برمى دارد و مى نهد، به هر گامى ، هزار کار شایسته دارد . اگر بر کشتى نشسته باشد با حرکت کشتى ندایش مى دهد که : (آگاه باش که رستگار شدى و بهشت به وجود شما خوشبخت گردید.)
هنگامى که بر مرکب سوار شود با حرکت هر دست آن ، پاداش ‍ هزار کار شایسته خواهد داشت .
6 - هنگامى که در راه کوى دوست ، خورشید بر او بتابد گناهانش ‍ را، بسان آتشى که هیزم را مى بلعد و نابود مى کند، از بین مى برد.
7 - هنگامى که از شدّت حرارت هوا، عرق مى کند و یا رنج و خستگى بر او دست مى دهد روایت شده است که: (از عرق او هفتاد هزار فرشته پدید مى آید که تا روز برپایى رستاخیز، ستایش ‍ خدا مى کنند و براى زائر حسین علیه السلام بخشایش او را مى طلبند .)
8 - هنگامى که با آب فرات ، غسل زیارت مى نماید همه گناهانشان مى ریزد. آنگاه پیامبر ضمن میهمان خدا خواندن او، بشارت بهشت و همنشینى خود را به او مى دهد و امیرمؤ منان علیه السلام برآورده شدن خواسته ها و برطرف ساختن گرفتارى دنیا و آخرت او را تضمین مى نماید .
9 - هنگامى که پس از غسل زیارت ، به سوى او حرکت مى کند، به هر قدمى که برمى دارد و مى نهد، یکصد حجّ و یکصد عمره پذیرفته شده و یک صد میدان جهاد به همراه پیامبر، بر ضدّ بدترین دشمنان حق و عدالت ، پاداش دریافت مى دارد.
10 - با نزدیک شدن به کوى دوست ، گروههاى مختلف فرشتگان ، در دسته هاى ده هاهزار، به استقبال او مى شتابند که از جمله آنها چهارهزار فرشته اى خواهند بود که روز عاشورا براى یارى او اعلان آمادگى کردند و او نپذیرفت و آنگاه از جانب خدا دستور یافتند تا پس از شهادتش در آستان او باشند .
11 - هنگامى که زائر آن حضرت ، مرقد منوّر او را با معرفت زیارت مى کند، آن گرامى بدو نظر مى افکند و بر او دعا مى کند و از پدر و نیاى بزرگش نیز مى خواهد، تا او را دعا کنند. آنگاه فرشتگان و از آن پس همه پیامبران او را دعا مى کنند و تمامى پاداشهایى که براى عبادتها برشمردیم ، در نامه عملش نوشته مى شود. و سرانجام فرشتگان با او مصافحه مى کنند و بر چهره اش ‍ نشانى از نور عرش نقش مى بندد که این زائر مرقد فرزند پیامبر و مرقدپیشواى شهیدان است .
12 - هنگامى که به سوى خاندانش برمى گردد، گروههایى از فرشتگان از آن جمله هفتادهزار فرشته همراهیش مى کنند و جبرئیل و میکائیل و اسرافیل بدرقه اش مى نمایند و دو فرشته نگهبان او از او خداحافظى مى کنند و مى گویند:
(اى دوست خدا! تو مورد بخشایش خدا قرار گرفته اى ، به راستى که تو از حزب خدا و پیامبر و امامان نور هستى ، بخداى سوگند که نه تو آتش دوزخ را خواهى دید و نه آتش دوزخ تو را و نه به تو طمع خواهد کرد.)
آنگاه ندا مى دهند که :
(گوارا باد بر تو! پاکیزه و رستگار شدى و بهشت نیز به وجود تو مفتخر شد .)
13 - هنگامى که پس از این زیارت ، به مدّت یک سال یا دو سال بعد، از دنیا برود فرشتگان در تشییع جنازه او حاضر و براى او طلب بخشایش خدا مى کنند. و حسین علیه السلام به دیدارش مى شتابد. روایت است که آن حضرت فرمود:
من زارنى فى حیاته ، زرته بعد وفاته
هر کسى مرا در زندگى اش زیارت کند، پس از مردنش بازدیدش ‍ خواهم کرد.
ممکن است بازدید او از زائرش پس از مرگ یا شب اوّل قبر باشد ویا....
پس ، اى غریبان خفته در گورها!
اى تنهایان در قبر!
اى وحشت زدگان در قبر!
اى کسانى که مى دانید هنگامى که روح از بدنتان خارج شد، هیچ کسى با شما دیدار رویارو نخواهد داشت ، بلکه اگر کسى به دیدار شما بیاید با بودن فاصله دومترى از خاک و گل میان شما و او، از شما دیدار مى کند.
اى کسانى که رابطه و رویارویى میان شما و مردم قطع مى شود! نه ، شما پس از مرگ چهره آنان را مى نگرید و نه آنان چهره شما را، بدانید که اگر این سعادت را داشتید که حسین علیه السلام به دیدار شما بیاید، آن حضرت در آن شرایط به طور روبه رو با شما دیدار مى کند، هم شما او را مى نگرید و هم او شما را.
با این وصف آیا احتمال مى دهید که پس از دیدار آن حضرت از شما و درود و سلام گفتن بر شما، باز هم وحشت و گرفتارى برایتان باقى بماند؟
هرگز!
امّا بدانید که آن حضرت به همان اندازه ، شما را دیدار و مورد عنایت قرارخواهد داد که در زندگى او را زیارت نموده ، دل در گرو عشق او نهاده ، به او اقتداکنید.
14 - اگر زائر حسین علیه السلام در راه زیارت او از دنیا برود، فرشتگان پیکر او را تشییع مى کنند و از بهشت براى او حنوط و کفن مى آورند وبرروى کفن او مى پوشانند و بر او نماز مى گذارند و زیر پایش را با بویى خوش ومعطّر، فرش مى سازند . و زمین را از سوى او کنار مى زنند تا جاى او فراخ و خوش باشد و درهاى رحمت آسمان به رویش گشوده مى شود و آنگاه آسایش و روزى خوش ، تا قیام قیامت بر او نازل مى گردد.
15 - هنگامى که زائر آن حضرت در راه زیارت او زندانى گردد و یا کتک بخورد، از امام صادق علیه السلام روایت شده است که :
(به هر روز زندانى شدن یا کتک خوردن ، در روز قیامت پاداش ‍ و شادمانى خواهد داشت و اگر پس از زندانى شدن کتک هم بخورد براى هر ضربه اى ، حوریه اى خواهد داشت و براى هر دردى هزاران پاداش کار نیک و محو هزاران گناه و دریافت هزاران درجه و هم سخن پیامبر خواهد بود تا از حساب رستاخیز نجات یابد و فرشتگان عرش او را مورد مهر قرار مى دهند و بدو گفته مى شود آنچه دوست دارى بخواه .
از سوى دیگر اذیّت کننده او را براى حساب مى آورند و جنایت او به قدرى است که بدون سؤ ال و پاسخ ، به شدّت مورد بازخواست قرار مى گیرد و از آب جوشان دوزخ و چرک و خونابه آن دریافت مى دارد و بر بندى از آتش کشیده مى شود و بدو مى گویند به خاطر جنایتى که مرتکب شدى اینک طعم تلخ کیفرت را بچش ! چرا که تو میهمان خدا و پیامبر را زندانى ساختى و شکنجه کردى و شرایط دردناک او را به زائر حسین علیه السلام نشان مى دهند و مى گویند: اینک بنگر آیا انتقام تو از او گرفته شد و او خدا را سپاس مى گذارد و مى گوید: سپاس خداى را که انتقام مرا و پسر پیامبر را از او گرفت .)
16 - و نیز از امام صادق علیه السلام آمده است که :
 (اگر زائر حسین ، در راه زیارت او کشته شود با نخستین قطره خون ، همه گناهانش مورد بخشایش قرار مى گیرد و سرشت ملکوتى او بسان سرشت پیامبران به گونه اى شستشو داده مى شود که از سرشت حیوانى کافران و فاسقان پاک و پاکیزه و خالص ‍ مى گردد؛ همینگونه قلب او شستشو داده مى شود و هر ناخالصى از آن زدوده و لبریز از ایمان مى گردد. و در حالى خدا را ملاقات مى کند که از همه ناخالصیها خالص است و شفاعت خاندان و هزاران نفر از برادران دینى اش بدو ارزانى شده است . فرشتگان به همراه جبرئیل و فرشته مرگ ، نماز او را مى خوانند و کفن و حنوط او از بهشت هدیه مى گردد و آرامگاهش بر او گسترده و نورباران مى گردد.
درى از درهاى بهشت به رویش گشوده مى شود و فرشتگان از بهشت بر او هدیه مى آورند و پس از هیجده روز، به ملکوت پر مى کشد و تا آستانه رستاخیز با دوستان خدا همچنان در آنجا خواهد بود.
پس از آغاز برپایى رستاخیز، او نیز سر از رحم خاک برمى دارد و باردیگر با پیامبر و على و امامان نور علیهم السلام مصافحه مى کند. آنان بشارت کامیابى و نجات بدو مى دهند و او را به همراه خود مى برند تا از حوض کوثر مى نوشد و هر که را دوست دارد مى نوشاند ... .)