به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، دعای بیست و چهارم صحیفه سجادیه از دعاهای مأثور از امام سجاد(ع)، دعایی درباره پدر و مادر است. حضرت زین‌العابدین(ع) در این دعا درخواست توفیق خدمت به والدین را از خدا دارد و به وظایف فرزندان در قبال پدر و مادر اشاره می‌کند.
او همچنین از خدا می‌خواهد که از گناهان والدین به خاطر اذیت و آزاری که از فرزندان به آنها می‌رسد، درگذرد. در مقابل به برکت دعای برای والدین، آمرزش گناهان فرزندان را نیز درخواست می‌کند.
امام در دعای بیست و چهارم انسان را ناتوان از ادای حقوق والدین معرفی می‌کند. ایشان از خدا برای ادای وظیفه در قبال آنها یاری می‌طلبد.
آموزه‌های این دعا عبارتند از:
صلوات بر محمد(ص) و اهل بیتش در جلب رحمت خدا مؤثر است
شرافت اهل بیت به وجود پیامبر (ص)
دعا برای گرامی بودن پدر و مادر نزد خدا
درخواست توفیق خدمت به پدر و مادر و خسته نشدن از آن
درخواست بزرگ دیدن مقام پدر و مادر
استحکام خانواده نتیجه مهرورزی به والدین است
مقدم کردن خواهش پدر و مادر بر خواهش خود و تقدم خرسندی آنها بر خرسندی خود
کوچک پنداشتن نیکی بزرگ خود در حق والدین و بزرگ شمردن نیکی کوچک آنان در حق خود
نرمش و مهربانی با پدر و مادر
سخن گفتن با پدر و مادر با صدای نرم و سخن نیکو
درخواست پاداش برای پدر و مادر به خاطر پرورش فرزندان
درخواست آمرزش گناهان پدر و مادر به خاطر آزارهای فرزندان در حق آنان
بخشش والدین در قبال کوتاهی آنان در حق خود
دعا برای مصونیت از عاق والدین
درخواست شفاعت متقابل پدر و مادر و فرزند از یکدیگر در پرتو آمرزش الهی
حق پدر و مادر بر فرزندان واجب‌تر از حق فرزندان بر آنان است.
اقرار بر ناتوانی انسان از ادای حقوق پدر و مادر
کمک از خدا بر ادای وظیفه در برابر والدین
درخواست برترین جایگاه برای پدر و مادر
به یاد پدر و مادر بودن در همه اوقات
آمرزش انسان به برکت دعا برای پدر و مادر
آمرزش پدر و مادر به واسطه نیکی بر فرزندان
دعا برای شفاعت پدر و مادر
/ منبع: ویکی شیعه