فرهنگ به مدیری صبور و دوراندیش مثل صالحی نیاز دارد

منتقد ادبی با تاکید بر اینکه سیدعباس صالحی مطلقا نگاه حزبی نداشت و ندارد، گفت: فرهنگ و هنر حوزه‌ای نیست که برایش تصمیم آنی، فوری و چکشی بگیرند، این بخش به وزیری صبور، دوراندیش و غیرحزبی مانند صالحی نیاز دارد.

فرهنگ به مدیری صبور و دوراندیش مثل صالحی نیاز دارد

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، ابراهیم زاهدی‌مطلق درباره دوره معاونت و وزارت سیدعباس صالحی، گفت: ویژگی خاص در شخصیت کسی که قرار است وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی باشد، این است که باید اهل کتاب‌خواندن باشد، خصیصه اصلی صالحی این بود که اهل کتاب خواندن بود، وقتی صحبت می‌کرد مشخص بود که فردی کتاب‌خوان بوده و هست.

خصیصه صالحی این بود که اهل کتاب خواندن بود، وقتی صحبت می‌کرد مشخص بود که فردی کتاب‌خوان بوده و هست

وی که پیش از این داور جشنواره‌های ادبی از جمله جایزه جلال را بر عهده داشت، در گفتگو با ایرنا ادامه داد: وزیر فرهنگ حتما باید مسلط بر حوزه کتاب باشد، تسلط بر سینما، هنرهای تجسمی و موسیقی نمی‌تواند یک وزیر فرهنگ 6 دانگ به وجود بیاورد، وزیر فرهنگ در کشورهای متمدن افرادی مسلط به حوزه کتاب (نه فقط رمان و داستان) و علی‌الخصوص ادبیات داستانی است.

به گفته این روزنامه‌نگار، از ویژگی‌های شخصی عباس صالحی این است که فردی صبور، با دانش است. او در هر جلسه معمولی و ساده‌ای که شرکت می‌کرد، حتما پیشنهاد خوب داشت.

فرهنگ به مدیری صبور و دوراندیش مثل صالحی نیاز دارد
 ابراهیم زاهدی‌مطلق

صالحی مدیر با فکر ارشد بود

زاهدی‌مطلق با اشاره به اینکه وزیر فرهنگ سیاست‌گذاری‌های فرهنگی را به اندازه‌ای که قانون معین کرده انجام می‌دهد و اجرا می‌کند، ادامه داد: اگر سیاست‌گذاری‌ها درست باشد، برای مثال قراردادهای ناشر و نویسنده، تهیه کننده و بازیگر اصولی و قانون‌مند باشد، بحثی مثل معیشت هنرمند درست می‌شود. وزیر ارشاد مسئول کلان سیاست‌گذاری، اجرای سیاست‌های کلان و قوانین تنظیم شده است.

صالحی مدیری با فکر ارشد و نگاه ارشد است، او خود را به مسائل کوچک مشغول نمی‌کند و وقت خود را از بین نمی‌برد

این منتقد ادبی با تاکید بر اینکه سیدعباس صالحی مدیر با فکر ارشد بود، گفت: گاهی مدیران ارشدی داریم که فکرشان ارشد نیست و فکر آنها اصغر، در حضیض و پایین است و فقط جایگاهشان ارشد شده است. اما صالحی مدیری با فکر ارشد و نگاه ارشد بود، او خود را به مسائل کوچک مشغول نمی‌کرد و وقت خود را از بین نمی‌برد، همچنین در موضوعات مهم صاحب نظر بود.

او با ارائه دو نمونه از روش مدیریت سیدعباس صالحی بیان کرد: یکی از جلساتی که صالحی در آن حضور داشت، نشستی برای انتخاب دبیر جایزه جلال با مدیریت مهدی قزلی بود. جایزه جلال چهار بخش رمان، داستان کوتاه، مستندنگاری و نقد ادبی دارد. در جمع و توسط مدیریت، یک شخص مسلط، توانا و قابل معرفی شد، او اهل کتاب هم بود، اما در حوزه مستندنگاری تمرکز داشت، همچنین بارها در بخش‌های مختلف بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایران(که بعدها با چند مجموعه دیگر تلفیق شد)، وزارت فرهنگ و ارشاد و بخش‌های مختلف همکاری داشت.

این روزنامه‌نگار درباره پاسخ صالحی به پیشنهاد دبیری فردی که بر مستندنگاری تمرکز داشت، توضیح داد: صالحی هیچ وقت نمی‌گفت کاری را انجام بدهیم یا ما را از انجام کاری منع نمی‌کرد، بلکه نظر خود را می‌گفت و می‌افزود هرطور خودتان صلاح می‌دانید. یعنی به متین‌ترین شکل نظرات را می‌گفت. فکر می‌کردیم صالحی از این ایده خوشحال می‌شود؛ اما او گفت که مهمترین بخش جایزه جلال، بخش رمان و داستان است و بهتر است که دبیر آن از نویسنده و رمان‌نویس به مستندنگار تغییر نکند و بهتر است که دبیر جایزه نویسنده و داستان‌نویس باشد.

او افزود: جایزه جلال با اینکه چهار بخش دارد و همچنین عرق ما بیشتر بر نوشتن بود، تا مستندنگاری، فکر صالحی درست‌تر از ما بود. صالحی از این نکته‌ها و پیشنهادهای خوب، و فنی دقیق همیشه داشت.

همه مسائل فرهنگی کشور در وزارت فرهنگ حل و فصل نمی‌شود

زاهدی مطلق با اشاره به سال‌هایی که موضوع مدافعان حرم بسیار داغ شده بود، توضیح داد: در آن سال‌ها نوشته‌ای را تنظیم کردیم و اسم آن را «حافظان حرم» گذشتیم و در قم اختتامیه آن را برگزار کردیم. صالحی در آنجا سخنرانی سیاسی کرد، تاکید می‌کنم سخنرانی داشت و از متن نمی‌خواند. به جرات می‌توانم بگویم از تمام سیاست‌مدارهایی که دیدم یک سخنرانی تا این اندازه راهبردی و دقیق نشنیده بودم.

اگر صالحی در صندلی فرهنگ بنشیند به دلیل دانش، صبوری و تسلط بر حوزه صندلی معتبرتر می‌شود

این منتقد ادبی با تاکید بر اینکه سخنرانی سیاسی صالحی نشان دهنده تسلط او بر مسائل سیاسی بود و به مجموعه سیاستمداران امور خارجی نشان داد که در حوزه سیاست خارجی باید چگونه صحبت کرد.

به گفته او، متانت، صبوری، دوراندیشی و پیشنهاد درجای صالحی از اهمیت بالایی برخوردار است، حتی اگر کاری خلاف نظر او انجام می‌شد ناراحت نمی‌شد. اگر صالحی در صندلی ارشاد بنشیند به دلیل دانش، صبوری و تسلط بر حوزه صندلی معتبرتر می‌شود. وزارت فرهنگ جایی نیست که فردی در جا تصمیم آنی، فوری و چکشی بگیرد. وزارت فرهنگ به فردی صبور، دوراندیش و غیرحزبی نیاز دارد. صالحی مطلقا نگاه حزبی نداشت و ندارد.

این روزنامه‌نگار وزارت فرهنگ، علوم و آموزش و پرورش را ویترین کابینه دولت توصیف کرد و افزود: چه کسی را بهتر از صالحی انتخاب می‌کردند؟ البته باید بدانیم که همه مسائل فرهنگی کشور در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی حل و فصل نمی‌شود.

 سیدعباس صالحی وزیر پیشنهادی فرهنگ و ارشاد اسلامی

به گزارش ایرنا، سیدعباس صالحی گزینه پیشنهادی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی متولد 1343 در مشهد و فرزند مرحوم آیت الله میرزاحسن صالحی (متوفی 1396) است.

او دانش آموخته علوم حوزوی و در دانشگاه نیز فلسفه خوانده است، در دو حوزه علمیه مشهد و قم در محضر آیات عظام وحید خراسانی، جواد تبریزی، سید عزالدین زنجانی، میرزا علی آقا فلسفی و دیگران تلمذ کرده؛ هرچند لباس روحانیت به تن ندارد.

صالحی همچنین در مباحث فلسفی از محضر استادان ابراهیمی دینانی، انصاری شیرازی، جوادی آملی و حسن‌زاده آملی بهره برده است. او از سال ١٣٧٠ تاکنون دروس مرتبط با فقه و فلسفه و کلام اسلامی را در حوزه و دانشگاه تدریس کرده است.

سیدعباس صالحی در دولت یازدهم به معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منصوب شد و در 28 مهر 1395 بعد از استعفای وزیر وقت فرهنگ به سرپرستی این وزارتخانه منصوب و در 17 مرداد 1396 از سوی حسن روحانی به عنوان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت دوازدهم به مجلس شورای اسلامی معرفی شد و توانست از مجلس رای اعتماد بگیرد.

وی از 18 خرداد 1401 از سوی مقام معظم رهبری به عنوان نماینده ولی فقیه در موسسه اطلاعات و روزنامه اطلاعات و مدیرمسئول این روزنامه منصوب شد.

5757

قیمت بک لینک و رپورتاژ
نظرات خوانندگان نظر شما در مورد این مطلب؟
اولین فردی باشید که در مورد این مطلب نظر می دهید
ارسال نظر
پیشخوان