عکس ؛ کابوس نظامی آمریکا در جهان واقعی

موشک‌های هایپرسونیک با سرعت خارق‌العاده‌شان چالشی خاص برای سامانه‌های دفاعی آمریکا به شمار می‌روند. آن‌ها بسیار سریع‌تر از موشک‌های سنتی پرواز کرده و مانند موشک‌های بالستیک از مسیرهای قابل پیش‌بینی عبور نمی‌کنند. قابلیتی که باعث می‌شود شناسایی و رهگیری آن‌ها بسیار دشوار شود.

عکس ؛ کابوس نظامی آمریکا در جهان واقعی

به گزارش خبرآنلاین،‌ در قرن بیستم نه تنها تسلیحات هسته‌ای توسعه یافتند، بلکه تانک‌ها، هواپیماها، موشک‌های کروز و ماهواره‌های جاسوسی نیز رشدی برق‌آسا را تجربه کردند. شاید هیچ قرن دیگری شاهد چنین سرعتی در توسعه تسلیحات جدید نبود.

این تلاش‌ها تا قرن بیست و یکم ادامه داشته و یکی از نمونه پیشرفت‌های قابل توجه اخیر، موشک مافوق صوت بوده است. از نظر فنی این سلاح مافوق صوت ابتدا در دهه 1930 توسط آلمان نازی طراحی شد و توسعه یافت، اما تا همین اواخر به نحوی کارا عملیاتی نشد.

عکس ؛ کابوس نظامی آمریکا در جهان واقعی
جنگنده روسیه در حال پرتاب موشک هایپرسونیک کینژال

موشک هایپرسونیک می‌تواند با سرعت‌هایی بین 5 تا 25 برابر صوت حرکت کند و همان‌طور که ممکن است تصور کنید، دفاع در برابر جسمی که با این سرعت حرکت می‌کند بسیار دشوار است.

روسیه و چین سرمایه‌گذاری‌های هنگفتی بر روی تسلیحات هایپرسونیک انجام داده‌اند. امری که مقامات آمریکایی را به این فکر واداشته که آیا آن‌ها توانایی دفاع در برابر چنین سلاح‌های تهاجمی سریعی را دارند یا نه؟

در واقع هیچ چیز در زرادخانه دفاعی متعارف آمریکا برای مهار حمله موشکی مافوق صوت وجود ندارد. اما آیا لیزر می‌تواند راه‌حل باشد؟ احتمالا نه، دست‌کم هنوز. بخشی از مشکل، مسیر پرواز موشک مافوق صوت است.

یک موشک بالستیک، مسیر پروازی قابل پیش‌بینی و مشخصی را طی می‌کند. امری که به سامانه‌های دفاع هوایی اجازه می‌دهد حس‌گرهای ورودی را با محاسبات راداری و کامپیوتری شناسایی و ردیابی کنند. موشک مافوق صوت اما متفاوت است.

این موشک‌ها به طور غیرقابل پیش‌بینی مسیر خود را در حین پرواز با سرعت‌های فوق‌العاده خود تغییر می‌دهند. در نتیجه، محاسبات یک سیستم پدافند هوایی برای پیش‌بینی باقی‌مانده مسیر پرواز سلاح، کم و بیش غیرقابل قبول است و زما هم برای انجام محاسبه مجدد کافی نیست.

زمانی لیزر به عنوان یک راه حل بالقوه تصور شد. آن‌ها با سرعت نور و سریع‌تر از موشک‌های مافوق صوت حرکت می‌کنند و تا زمانی که منبع انرژی در دسترس باشد می‌توان آن‌ها را شلیک کرد (در حالی که یک سیستم دفاع هوایی مانند پاتریوت فقط چند رهگیر دارد).

عکس ؛ کابوس نظامی آمریکا در جهان واقعی

بنابراین در تئوری، لیزر به عنوان یک دفاع در برابر موشک های مافوق صوت معنا پیدا می‌کند. اما در عمل، محدودیت‌ها ظاهر می‌شوند. در واقع هرچند لیزرها از لحاظ تئوری به دلیل سرعت نور و «مهمات» نامحدود، مزیت سرعتی قابل توجهی را ارائه می‌دهند. با این حال آن‌ها با چالش‌های تکنولوژیکی مهمی مانند توان خروجی، افق دید، تداخل و پراکندگی جوی و هدف‌گیری دقیق روبرو هستند.

امری که باعث می‌شود لیزرها در برابر چالش خنثی کردن موشک‌های مافوق صوت به اندازه کافی قابل اعتماد نباشند؛ دست‌کم تا موقعی که بتوان موانع فنی بر سر راه آن‌ها را برطرف کرد.

5858

قیمت بک لینک و رپورتاژ
نظرات خوانندگان نظر شما در مورد این مطلب؟
اولین فردی باشید که در مورد این مطلب نظر می دهید
ارسال نظر
پیشخوان