در فرهنگ اسلامی دوستیها و دشمنیها برای خداست. پیوند ایمانی مؤمنان باعث می شود یکدیگر را دوست داشته، از دشمنان یکدیگر تبری بجویند از این رو قهر کردن مؤمنان با یکدیگر در احادیث مورد نکوهش قرار گرفته است. از برخی از احادیث استفاده می شود که هر یک از آن دو نفری که قهر کرده اند در آشتی از دیگری پیشی بگیدر، در قیامت به سوی بهشت پیشی خواهد گرفت.
یکی از ارزشهای بزرگ اخلاقی عفو و گذشت و نیکی کردن به کسی است که به انسان بدی کرده است و این مطلب در احادیث فراوانی یادآوری شده است.
گاه بنابر مصالحی، مثل امر به معروف و برای ترک دادن منکری، قهر کردن ضرورت نیز می یابد و در بینش اسلامی از آن به عنوان حرکتی در راستای سازندگی استفاده می گردد. اما به هر حال باید خود شخص شرایط و اوضاع را بررسی نماید. در کلمات معصومان((علیهم السلام)) آمده است:«سزاوار نیست قهر با برادر مؤمن بیش از سه روز ادامه یابد». و چنین است که پیامبر اکرم((صلی الله علیه وآله)) در تنبیه کودکان نیز قهر را تجویز نموده، اما فرموده اند که طولانی نشود.
منبع : پاسخگو
