عمل تابع انگیزه است و انگیزه تابع شوق است و شوق تابع معرفت وشناخت است. اگر ما معرفتمان را به اصل عمل و زوایای عمل هر روز بالاتر بیاوریم و برای بالا بردن آن از راهنمایان دینی و کارشناسان مذهبی کمک بگیریم و مطالعات خودمان را ازدیاد و تجدید نمائیم یقینا هر روز که شناخت ما بالاتر رود شوق ما به این نوع اعمال و کردارها تجدید می شود و هرگاه شوق تجدید شد انگیزه برای عمل بیشتر می گردد و با ازدیاد انگیزه خود عمل شارژ خواهد شد و از حالت عادت و یک نواختی خارج می گردد صد البته این کارها نیاز به تمرین و استمرار دارد تا به تدریج و مرور زمان حالت نشاط و دلگرمی و امید و آرزو در کردارمان نمایان شود.