رشد استعدادهای انسانی، به گونه متوازن و متعالی، تنها در سایه وحی و دین امکان پذیر است. رشد واقعی استعدادهای انسانی، آن گاه امکان پذیر است که انسان استعدادهای خود را در جهتی عالی تر از وجود خود به کار گیرد نه در جهتی مساوی یا پست تر جهت و هدف عالی تر، خدای غنّی حمید است.
برای این که انسان، در زندگی اش جهت خویش را خدایی کند و به عبارت دیگر خشنودی و خواست او را بخواهد، باید سرمایه هایی به دست آورد که عبارتند از:
الف - شناخت خود، جهان، آفریدگار هستی، معاد و...
ب - ایمان یا باور قلبی به شناخت ها و ارتباط عاطفی و قلبی با آنها.
ج - تقوا یعنی به کار بستن آنچه از شناخت ها و باورهای قلبی پدید می آید و عمل کردن به این آگاهی ها و ایمان ها در متن زندگی.
منبع : پاسخگو