امام حسین علیه السلام

در اینکه اسلام به بهانه محرم مانده است و آوای اذان بر ورای گلدسته های هزار و چهار صد ساله به یاد عاشورا زنده، اسراری نهفته است و رموزی ناگفته که گهگاه از گوشه و کنار، گوهری از آن کنز مخفی بروز می کند و رازی از اسرار بر زبان کنایت یا تصریح جاری می شود.

ذبح عظیم، لغتاً یعنی ذبیح یا مذبوح بزرگ و بزرگوار. این ترکیب وصفی یک بار در قرآن مجید به کار رفته است: وفدیناه بذبح عظیم؛ «به عوض او، ذبح عظیمی را پذیرفتیم

کسانی ندای حسین را لبیک می گویند و می توانند «فَیَا لَیْتَنِی کُنْتُ مَعَکُمْ فَأَفُوزَ مَعَکُم»[1] را آرزو کنند، که امروز در صحنه باشند

تنها ماهی که در آن، شهادت هیچ یک از معصومان واقع نشده، ماه شعبان است .ماهی سرتاسر شادی، خیر و برکت که مهم ترین آنان، تولد دو امام همام است .

از زمان استغاثه غریبانه امام حسین علیه السلام و «هَلْ مَنْ ناصرٍ یَنْصُرنی» گفتن وی سال ها و قرن ها می گذرد، ولی پژواک آن را در لحظه لحظه تاریخ می توان به گوش جان شنید، این فریاد نه تنها، به خاموشی نمی گراید، بلکه هر روز رساتر بر خروش آزادگان جهان می افزاید و منتظران واقعی را که تربیت یافته مکتب عاشورا هستند، امیدی تازه می بخشد.

قسمتی از زیارت ناحیه مقدسه (زیارت امام حسین علیه السلام، صادر شده از جانب امام زمان علیه السلام)

آنچه مرا از میان زیارات گوناگون شیفته خود ساخته است، زیارتی است از فرزند او؛ قائمی به پاناخاسته و منتظری آشفته که هر صبح و شام بر او خون می

مهدی عجل الله تعالی فرجه، ادامه حسین علیه السلام است و انتظار، ادامة عاشورا و بر آمده از آن.

طرح به زمین مانده دایره المعارف بزرگ امام حسین(ع)، کار را به جایی رساند که ژرفا، مدیر علمی این مجموعه، پس از گذشت سال ها وقتی از آن کار صحبت می کند، حسرت و دریغی را همواره در کلام خود به همراه داشته باشد

این کتاب، روایتی ساده و صمیمی از چگونگی پیوستن حبیب بن مظاهر به سپاه امام حسین علیه السلام و شرحی از شهادت اوست: