راه رنج تا رستاخیر از سیاوش کسرایی

به کربلای توآمدمحسین!نه بدان گذرگاه که امتی اندکبا توماندند وماندگار شدندبا تو آمدیم بدان مَهلککه معبر ملّتی استو نه به دین توکه به آیین تواز سرِ صداقت به شهادت*با توآمدمتا عاشورا را به اَعشار بَرَمبه عَشًَرات برمتا این گل گونه رادرشت کنمدرشت تر کنمو شنلی از خون بر آرمشایسته ی اندام مردمم* تنها رفتم وخلقی به خانه باز آمدمگندمیکه در غلاف لاغر خویشخ ...