به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، در کتاب اسرار الشهادات خاطره ای از مرحوم آیت الله سید بحرالعلوم نقل شده است:
بنابر روایت خبرگزاری حوزه، متن این اطره را در ادامه می‌خوانید؛
روز عاشورا علامه بحرالعلوم(ره) همراه گروهی از طلاب ، به استقبال عزاداران وسینه زنان می رود.
در نزدیکی کربلا جایی به نام (طویرج) می باشد که سینه زنی ها وسوگواری مردم آنجا مشهور بوده ، چون علامه پیش سینه زنان می رسد.
ناگهان با آن کهولت سن وموقعیت اجتماعی و دینی ، عمامه وعبای خویش را کنار می گذارد و در میان سینه زنان با شوری وصف ناپذیر سینه می زند و عزاداری می کند.
علما و طلاب همراه علامه ، هرچه می کوشند مانع او شوند ولی نمی توانند و حتی گروهی از خود آنان هم به علامه می پیوندند.
سرانجام مراسم پرشور سوگواری به پایان می رسد و سید بزرگوار عبای خودش را می پوشد و به خانه باز می گردد.
یکی از نزدیکان از او می پرسد: « چه پیش آمد که شما عبا از تن درآوردید و به سینه زنان پیوستید؟ »
سید بحرالعلوم(ره) در پاسخ می گوید :
{حقیقت این است که با رسیدن به دسته سوگواران و سینه زنان ناگاه چشمم به محبوب دل ها، کعبه مقصود، امام عصر(عج) افتاد ، ایشان را دیدم که با سر و پای برهنه میان انبوه سینه زنان در سوگ جدّ والایش حضرت سیدالشهداء(ع) با چشمانی اشکبار به سر وسینه می زند.
این منظره من را به حالی انداخت که قرار از کفم ربود و سر از پا نشناخته میان سوگواران رفتم و در برابر کعبه مقصود و قبله دلها به سوگواری پرداختم}