عصر ایران؛ امید خزانی- عالی می‌بود اگر فرد منتخب قدرت ترمیم گسل‌های بزرگ اجتماعی به وجود آمده را می‌داشت.
می‌توانست بدون لابی‌گری‌های زمان‌بر و تنها با تکیه بر آرای اکثریت اَبَرقفل های بسته شده بر اقتصاد نزار و روابط بین‌الملل منزوی شده ما را بگشاید.
عالی می‌بود اگر رییس جمهور منتخب می‌توانست ما را به بازی‌گری مهم در چهارراه انرژی دنیا برگرداند و کشور را میزبان 60 میلیون گردش‌گر می‌کرد اما در فقدان این عالی‌ها می‌شود برای انتخاب کسی کوشید که حداقلی از خوب‌ها را محقق کند!
خوب اما انتخاب کسی است که روی زمین راه می‌رود و در عالم واقعیت‌ها و به دور از توهمات سیر می‌کند و با دنیای آمار و ارقام مأنوس است.
- ما که در ایران زندگی می‌کنیم و عزیزان‌مان از ناوگان هوایی مستهلک استفاده می کنند شرایط ایده آل رقابت با ایرلاین های بزرگ منطقه را فراموش کرده‌ایم اما دولت واقع‌گرا دست کم می تواند 50 یا 100 هواپیمای نو و یا کم کارکرد برای ما تهیه کند!
- ما که در ایران زندگی می‌کنیم ایده آل استانداردهای آلایندگی و تحول حمل و نقل متکی بر خودروهای سبز و برقی را فراموش کرده‌ایم اما دولت واقع‌گرا می تواند ما را از بیشتر فرو غلتیدن در بحران‌های آلودگی و محیط زیستی مصون بدارد!
- ما آرمان قطب پزشکی و توریسم درمانی شدن را از سرمان انداخته‌ایم اما دولت واقع‌گرا می‌تواند جلوی مهاجرت سالانه 3000 پزشک و متخصص را بگیرد و ما را از بحران پزشکی و درمانی سال‌های آتی مصون بدارد!
- ما به دنبال انقلاب حمل و نقل عمومی و تحقق قطارهای سریع السیر (tgv) نیستیم اما شاید دولت واقع‌گرا بتواند از فرونشست ریل‌های قطار های موجود و بزرگراه‌های مان در اثر پدیده وحشت‌ناکِ فرونشست زمین جلوگیری کند!
- ما آرمان تبدیل شدن به مرکز علمی منطقه را از سرمان انداخته‌ایم اما دولت واقع‌گرا شاید بتواند سرعت فرار مغزها را کمتر کند و دلارهای کمتری سرازیر دانشگاه‌های ترکیه شوند!
- ما شاید نتوانیم دیگر سهمی آرمانی از بازار نفت و گاز اروپا داشته باشیم اما شاید دولت واقع‌گرا بتواند نفت‌مان را با حراج کمتری بفروشد و اندکی سرمایه خارجی جذب کند!
- ما از برندسازی در اقتصاد جهانی دست شُسته‌ایم اما شاید دولت واقع‌گرا بتواند از بیشتر بی‌اهمیت شدن اقتصاد ایران در عرصهٔ جهانی جلوگیری کند!
- شاید ما دیگر نتوانیم 10 درصد درآمد ناخالص‌مان را صرف آموزش و پرورش نسل‌مان بکنیم اما برای مایی که دل در گروه این میهن داریم دولت واقع‌گرا می‌تواند مدیرانی شایسته و خلاق بر آموزش و پرورش آشفته این کشور بگذارد که خلاقیت شأن خلا های مالی را جبران کند!
در انتخاب پیش رو مجال انتخاب خوب اما غیر آرمانی مهیاست و بدانیم که خوب، دشمن عالی نیست!