در مورد ورود حضرت سیّدالشهداء ابی عبداللّه الحسین علیه السلام به سرزمین کربلا اختلاف است ولی اصحّ تواریخ در مورد ورود آن حضرت به این سرزمین پر بلا روز دوم محرم الحرام سال 61 هجری می باشد طبق روایت صحیح زمانی که حضرت به آن زمین رسیده، پرسیدند این سرزمین چه نام دارد؟ جواب دادند قادسیه، حضرت دوباره پرسیدند! آیا نام دیگری دارد؟ عرض کردند نینوا! حضرت باز فرمودند! آیا نام دیگری دارد؟ عرض کردند!به این سرزمین طَفّ نیز میگویند، دو باره فرزند رسول خدا(ص) پرسیدند: دیگر چه نام دارد؟ عرض کردند: آری! این سرزمین را کربلا نیز می گویند. چون حضرت نام کربلا را شنیدند، فرمودند: اللهمّ انّی اعوذ بِکَ مِنَ الکَربِ و البَلا
یعنی خدا یا پناه می برم بر خودت از همه مشکلات و بلاها. و نیز فرمودند: ههنا مَناخُ رِکابِنا و مَحَطُّ رِحالِنا و مقتَلُ رجالِنا وَ مَسفَکُ دِمائِنَّا...
بعد از آن فرمود: این موضع کرب و بلا و محل محنت و عنا است، فرود آیید که این جا منزل و محل خیمه های ماست و این زمین جای ریختن خون ما است و در این جاست که قبرهای ما واقع میشود.
و فرمودند: رسول خدا (ص) مرا از اینها خبر داده است. و در آن جا فرود آمدند. امّا همان زمان لشکر دشمن نیز در همان مکان اردو زد و چون روز دیگر شد چهار هزار لشگر دشمن در آن زمین پر بلا منزل کردند، [1] .
قربان مظلومیّتت یا ابا عبداللّه الحسین علیه السلام. الا لعنة اللّه علی القوم الظالمین
پی نوشتها :
[1] منتهی الآمال ص 354 - سیرة رسول اللّه و اهل بیته علیه السلام ج 2 ص 139.
منبع : داستانهایی از زمین کربلا ؛ ر- یوسفی