شکیبایی و پایداری در برابر مصیبت ها، از جمله مسایلی است که نیاز به تمرین عملی دارد و اگر انسان همواره این آیه از قرآن را که می فرماید «الذین ادا اصابتهم مصیبه قالوا انالله و اناالیه راجعون اولئک علیهم صوات من ربهم و رحمة ...آنان که وقتی مصیبتی به آنان می رسد، می گویند ما از خداییم و به سوی او باز می گردیم)، نصب العین خود قرار داده و واقعاً خودش را مملوک خدا بداند و ایمان به این مطلب در عمق جان او نفوذ کند، قدرت و پایداری در انسان نیرومند می شود و این مطلب، هم از راه تصمیم برای صبر و تحمل در برابر مصیبت ها و هم با عمل کردن هرچه بیشتر به دستورات دینی و هم با دعا و نیایش و درخواست تحمل بیشتر در برابر مصائب از خداوند برای انسان به وجود می آید. چنان که راه افزایش ایمان هم، همین است که انسان بیشتر در مسیر ایمان قدم بردارد و دعا و نیایش را به طور جدّی داشته باشد.
قابل ذکر است که مرحله فکری و روحی این شکیبایی، با توجّه به این اصل تأمین می شود که مصیبت دیده بداند همیشه خوشی ها و دلخواه آدمی، خیر او نیست بلکه تدبیرهای خداوند برای تربیت که به صورت بلا نازل می شود، آثار خیری دارد که گاهی دیر متوجّه آن می شویم و گاه در دنیای دیگر آن را درک می کنیم. در حدیث آمده است: بلا برای ظالم عقوبت، برای مؤمن امتحان، برای اولیا درجه و برای انبیا هدیه است.
منبع : پاسخگو