غلام امام حسین علیه السلام جرمى مرتکب شد (که عقوبت داشت ) پس فرمان داد تا او را عقوبت کنند. غلام عرض کرد: مولاى من ! و آنان که خشم خود را فرو برند، حضرت علیه السلام فرمود: ((رهایش سازید!)) پس عرض کرد: ((و آنان که از جرم مردم درگذرند،)) فرمود: از گناه تو چشم پوشیدم ، عرض کرد: مولاى من ! ((و خدا نیکوکاران را دوست دارد))، فرمود: ((تو در راه خدا آزادى ، نیز دو برابر آنچه تاکنون به تو مى دادم از آنت مقرر داشتم ))
منبع : تبیان