چه اعمالی موجب بخشیده شدن گناهان میشود؟

 در این رابطه چند چیز ضروری و لازم است و هرقدر انسان آنها را تقویت کند نتیجه بهتر و افزونتری دریافت خواهد داشت: الف) ازدیاد پیوسته معرفت به خداوند و اوصاف جمال و جلال الهی و خود را پیوسته به یاد او داشتن. این معرفت موجب ازدیاد عشق به او نیز میشود و اگر به جایی رسیدید که حب او تمام دل را فراگرفت دیگر علاقه به هرچیز دیگر حتی مباحاتی که مزاحم توجه به اویند از بین میرود چه رسد به حب.
معاصی. ب) شناخت واقعی دنیا و امور دنیوی. به عبارت دیگر اگر انسان واقعا این مطلب را دریابد و درکمون نفس خویش مستقر سازد و به چشم شهود بنگرد که جهان و آنچه این جهانی است همه اموری گذرا وفانیاند و جز آنچه الهی و خدایی است ماندنی نیست دل از کثرات عالم تعینات برخواهد کند و جز به معبود حقیقی دل نخواهد سپرد.
ج) آنچه گفته شد در مراتب بالا بود و رسیدن به آن هم چندان ساده نیست. اما برای - پیادگان که محصور در هواهای رنگارنگ نفسانیاند - راههای سادهتری وجود دارد که هرچند استقامت و دیرپایی موارد بالا را ندارد اما سهلالوصولتر و فراچنگ شدنیتر است. به علاوه نیل مقدمه لازم نیل به مراتب فوق نیز میباشد و آنعبارت است از:
1) داشتن مطالعاتی پیوسته پیرامون معاد و آثار و عواقب وخیم و دهشتزای معاصی. در این صورت حب گناه تدریجا اندک میشود
و به فرض چنین نشود خوف عذاب الهی مانع انجام گناه میگردد.
 2) اشتغال نفس به عبادات مانند نماز شب روزه دعاها و...
3) حضور قلب در نماز و توجه به این که با چه کسی سخن میگوییم و چه میگوییم و درچه جایگاهی هستیم. یعنی خود را بندهای ذلیل در پیشگاه ربالارباب دیدن و در قیام نماز چنان باشیم که گویی قیام قیامت است.