عاشورا از نگاه قرآن، سوره ی مبارکه الحج: آیه ۶۰

ذَلِکَ وَمَنْ عَاقَبَ بِمِثْلِ مَا عُوقِبَ بِهِ ثُمَّ بُغِیَ عَلَیْهِ لَیَنصُرَنَّهُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ(60)

(آرى،) مطلب چنین است! و هر کس به همان مقدار که به او ستم شده مجازات کند، سپس مورد تعدى قرار گیرد، خدا او را یارى خواهد کرد یقینا خداوند بخشنده و آمرزنده است! (60)

ذلک و من عاقب بمثل ما عوقب به ثم بغی علیه لینصرنه الله.»
«(آری) چنین است. هر کس به همان مقدار که به او ستم شده به مجازات پردازد، سپس مورد تعدی قرار گیرد، البته خدا او را یاری خواهد کرد.»
علی‌بن ابراهیم در تفسیر آیه:
(آری) چنین است. هر کس به همان مقدار که به او ستم شده به مجازات پردازد، سپس مورد تعدی قرار گیرد، البته خدا او را یاری خواهد کرد.
می‌گوید:
او رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله است که چون قریش از مکه او را بیرون کردند و از (بیم) آنان به سوی غار گریخت، به جستجویش پرداختند تا او را به قتل برسانند، پس خدا در جنگ بدر آنها را به سزای اعمالشان رساند، روزی که عتبه و شیبه و ولید و ابوجهل و حنظله بن ابی سفیان و دیگران کشته شدند.

چون رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله رحلت نمود، در مقام خونخواهی گذشتگان خود برآمدند، و از این روی بود که حسین و آل محمد علیهم‌السلام به ظلم و ستم کشته شدند.