به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، آیت‌الله محمد واعظ‌زاده خراسانی در گفت‌وگو با پایگاه اطلاع رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی درباره «آخرین روزهای زندگی نویسنده مفاتیح‌الجنان» می گوید:
حاج شیخ عباس قمی در اواخر عمر در نجف ساکن بود. اما وقتی کربلا می‌آمد مهمان آقای قمی بود. آقای قمی قوم و خویش آنها بودند. سال آخر عمر ایشان ما برای درک ایام محرم و صفر آمده بودیم کربلا. در آن ایام ایشان هم کربلا بود.
نزدیک ایام عرفه خبر آمد حاج شیخ عباس مریض است. پدرم گفت: بیا برویم عیادت. یک ماشین سوار شدیم و رفتیم برای دیدنشان. ایشان در خانه یک بزّاز ساکن شده بود. خودش تنها بود. همسرش نبود. نمی دانم شاید فوت کرده بود.
وقتی وارد خانه شدیم دیدیم همه اتاقها پر است. آن وقت حاج شیخ عباس که از کتاب مفاتیح او، کتابفروش‌ها در تهران میلیون‌ها تومان استفاده می‌کردند را در راهروی خانه جا داده بودند. در رختخواب خوابیده بود و استسقاء داشت و مدام آب می‌خورد. ما را که دید بلند شد نشست و احوالپرسی کرد.
سه چهار روز بعد از این ملاقات خبر وفات ایشان به ما رسید. تهرانی‌ها شنیده بودند که حاج شیخ فوت شده و خانواده‌اش هیچ پولی ندارند. برای او یک حقوقی قرار دادند. مردم کربلا تشییع مفصلی کردند.
حاج آقا حسین قمی مجلس مفصلی در کربلا گرفت. پدرم در آن مجلس سخنرانی کرد و سابقه دوستی خود با حاج شیخ عباس را تعریف کرد. مردم خیلی متاثر شدند. بعد هم ایشان را به نجف بردند و در ایوانی که مقابل آن آقای حکیم نماز می خواند دفن کردند.
/منبع: وارثون