سزاوار است در نماز همانگونه که جسم خود را به سمت قبله، قرار داده اید، دل خود را نیز فقط به خدا مشغول کنید، چون کمال و ارزش نماز به میزان حضور قلب انسان در نماز است. چنانکه رسول خدا(صلی الله علیه و آله) هنگام نزدیک شدن وقت نماز، رنگ چهره شان متغیر می شد، و ائمه(علیهم السلام) نیز اینگونه بودند، چون میخواستند در مقابل سلطان علی الاطلاق پروردگار عظیم و عزیز بایستند.
اگر در حال نماز به فکر گناه با نامحرم باشید، اگر چه موجب بطلان نماز نیست، اما به همان میزان از ارزش و کمال نماز کاهش پیدا می کند.
نماز وسیله تقرب به خدا و معراج مومن است، و گناه سبب دوری انسان از خدا و علت سقوط شخصیت انسان است.
سعی کنید در نماز به معانی آن توجه کنید، و بدانید که خداوند ناظر بر ما است و زیبنده است که در پیشگاه او ادب ظاهری و باطنی را مراعات کنیم.