روایت مویر ، دیکنر و ماساریک از امام حسین(ع)

سرویلیام مویر

مویر می نویسد: «فاجعه کربلا نه تنها مقدرات خلافت ، بلکه مقدرات ممالک اسلامی را تعیین کرد. کیست که آن عزاداری پرشور و هیجان را ببیند و بداند که هر سال مسلمین کلیه کشورهای جهان چگونه از شام تا بامداد به سینه (عزاداری ) می کوبند و با آهنگ موزون و محزون خود بی آنکه خسته شوند، مجنون وار فریاد می زنند: حسین ،حسین ، حسین ، و حربه برنده و شمشیر دو دمی را که سلسله بنی امیه بدست دشمنان خود داده است ، تشخیص ندهد.»

باز محرم شد و لوای ماتم بپاست                ماتم سلطان عشق شهید کرب و بلاست
به عرض خلد برین فرقه کروبیان                   حلقه ماتم زده صاحب ماتم خداست

«سید احمد دهکردی »

 چارلز دیکنس

این نویسنده انگلیسی در قیام عاشورا هیچ گونه خواست مادی را دخیل ندانسته و فداکاری آن روز را صرفاً برای اسلام دانسته است .
«اگر منظور حسین (ع) جنگ در راه خواسته های دنیایی خود بود، من نمی فهمم چرا خواهران و کودکانش را همراه خود برد؟ پس عقل چنین حکم می کند که او به خاطر اسلام فداکاری خویش را انجام داد.»

به قتلگاه اندر، جلوه عشاق بین                              یکی جدا دست او، یکی سر از تن جداست
حسین (ع) لب تشنه شد شهید در راه حق              به روز حشر و جزا هم خونبهاست

«سید احمد دهکردی »