پاداش و عمل وصف ناپذیر

زائر حسین علیه السلام به پاداش و عملى دست مى یابد که انجام آن از او امکان پذیر نیست . براى نمونه :
به پاداش حجّهاى پیامبر صلى الله علیه و آله دست مى یابد. این مطلب در روایات متعدّدى آمده است ، لطیفترین آنها این روایت است :
یکى از یاران امام صادق علیه السلام آورده است که :
(در نخستین روزهاى حکومت منصور، امام صادق علیه السلام وارد نجف شد وبه من فرمود که سر راه بروم و در آنجا انتظار آمدن مردى را بکشم که از طرف قادسیه خواهد آمد و آنگاه پس از ورود او، سلام حضرت را بدو ابلاغ و او را به محضر حضرتش دعوت کنم .)
این مرد، که موسى نام دارد، مى گوید:
(در اجراى دستور، سر راه شتافتم و زیر حرارت شدید خورشید، تا سرحدّ یاءس و نومیدى از آمدن مسافر مورد نظر، به انتظار نشستم تاسرانجام از راه رسید و پس از رساندن پیام امام صادق علیه السلام او را به نزدیک خیمه حضرت راهنمایى کردم و خودم کنار در خیمه از آنان دورتر به گونه اى که آنان را نمى دیدم ، امّا سخنانشان را مى شنیدم ، نشستم .)
امام صادق علیه السلام از آن مرد پرسید: (از کجا آمدى ؟)
پاسخ داد: (از دورترین نقطه یمن .)
آنگاه حضرت همه ویژگیهاى منطقه زندگى او را به او باز گفت و او تصدیق کرد. آنگاه فرمود: (هدف از آمدن به این نقطه چیست ؟)
گفت: (براى زیارت حسین علیه السلام آمده ام.)
فرمود: (تنها به قصد زیارت ؟)
گفت: (آرى ! تنها براى زیارت سالارم و نمازگذاردن در کنار قبر او و نثار درود بر او از نزدیک ... )
امام علیه السلام فرمود: (در زیارت آن حضرت چه پاداش و اثرى مى نگرى ؟)
گفت: (ما از زیارت او برکت در مال و اولاد و سلامتى و عمر و برآورده شدن خواسته هاى خویش مى نگریم .)
فرمود: (برادر یمنى ! آیا بر این پاداشها چیزى بیافزایم ؟)
پاسخ مثبت داد.
امام صادق علیه السلام فرمود: (پاداش زیارت عارفانه حسین علیه السلام با پاداش حجّ پذیرفته شده با پیامبر، برابرى مى کند.)
آن مرد شگفت زده شد.
امام صادق علیه السلام فرمود: (آرى ! بلکه با دو حجّ پذیرفته با پیامبر.)
و باز بیشتر شگفت زده شد.
و امام صادق علیه السلام همواره بر پاداش زیارت عارفانه حسین علیه السلام افزود تا به سى حجّ پذیرفته شده و پاک و پاکیزه به همراه پیامبر صلى الله علیه و آله رسید .