قالَ علیه السّلام : الرّکْنُ الْیَمانى بابٌ مِنْ اءبْوابِ الْجَنَّةِ، لَمْ یَمْنَعْهُ مُنْذُ فَتَحَهُ، وَ إنَّ ما بَیْنَ الرُّکْنَیْنِ - الا سْوَد وَالْیَمانى - مَلَکٌ یُدْعى هُجَیْرٌ، یُؤَمِّنُ عَلى دُع اِالْمُؤْمِنینَ.
ترجمه :
فرمود: رُکن یَمانىِ کعبه الهى ، دربى از درب هاى بهشت است و مابین رکن یمانى و حجرالا سود ملک و فرشته اى است که براى استجابت دعاى مؤمنین آمّین مى گوید.
منبع : مستدرک الوسائل : ج 9، ص 391، ج 1، بحارالا نوار: ج 69، ص 354، ح 11.