معاویه در یک بخشنامه که به تمام شهرها فرستاد نوشت : نگاه کنید هر کس که ثابت شد که او على و خاندان على را دوست مى دارد نامش را از دفتر حذف و حقوق او را قطع کنید،
و به دنبال آن بخشنامه دیگرى فرستاد که هر کسیرا که متهم به دوستى این خاندان است ، شکنجه کنید و خانه اش را خراب کنید، و در این میان مصیبت بزرگى و سنگین براى اهل کوفه بود، چرا که در آنجا شیعیان حضرت فراوان بردند، کار به گونه اى شد که شیعیان در نهانى و مخفیانه با هم صحبت مى کردند و در همان حال از خدمتکار خانه واهمه داشتند و وقتى مى خواستند با هم صحبت کنند، پیمانهاى سخت مى گرفتند که بازگو نکند(1).
و به همین جهت بود که معاویه ، براى نابود کردن شیعیان عراق ، زیاد ابن ابیه این خونریز بى رحم تاریخ را بر کوفه امیر کرد، او که زمانى از شیعیان حضرت بود و آنها را مى شناخت ، تا مى توانست ، در نابودى شیعیان کوشید، چه بسیار دست و پاها که برید و چشمهائى که کور کرد و بدنهائى ، که بر درخت به دار آویخت .
آنقدر بر شیعیان تاخت ، که از عراق گریختند و به اطراف پناه بردند، بطوریکه شخصیت معروفى در میان آنها نماند(2).
نویسنده: سید محمد نجفى یزدى
پی نوشت:
1- ابن ابى الحدید ج 3:15 از الغدیر ج 11 ص 29، 28.
2- ابن ابى الحدید ج 3:15 از الغدیر ج 11 ص 29، 28.
منبع : کتاب اسرار عاشورا