عظمت مقام علمى امام حسین

معاویه خواست از حلقه علم و تدریس حسین و اجتماع مردم در گرد شمع وجود آن حضرت در مسجد پیغمبر تعریف کند؛ لذا به مردى از قریش ‍ چنین کفت :
هنگامى که داخل شدم به مسجد رسول خدا، حلقه اى دیدم که در آن جمعیت انبوهى نشسته بودند و سکوت به حدى در آنان حکم فرما بود که گویا پرنده اى بر سرشان نشسته بود و این حلقه ویژه دانشجویان حسین علیه السلام بود و حسین علیه السلام به لباسى مانند عبا ملبس بود و تا نصف ساق هایش پوشیده بود.
معاویه خودش را و آنچه که از زخارف و زیورها و حکومت و پادشاهى دنیا او را احاطه کرده مى بیند. و حسین علیه السلام را مى بیند با آنچه از حقیقت علیم او را احاطه کرده این جا است که مى بیند فاصله بین این دو حالت از زمین تا آسمان است . در محضر حسین علیه السلام حلقه اى بود که صفوف مردم تا آنجا که چشم مى دید نشسته بودند و در نهایت آرامش جسم و سکوت محض که حاکى از خضوع بى مانندشان نسبت به عظمت حسین علیه السلام بود! همه چشم خود را به حسین (ع) دوخته و گوششان را به او سپرده بودند. گویى مى خواستند از اسارت شهوات و پرستش هواهاى نفسانى ساعتى را به پناه معنویت آن حضرت بروند.
مانند مرغانى که در هواى گرم و سوزان ، زمین نمناکى بیابند و بر آن بیفتند تا خود را خنک کنند و از زحمت گرما بیاسایند، مى خواستند با خلوص نیت در آن محضر عالى حلاوت ایمان را بچشند. و همه مى دانند آن طور که در آن محضر عالى شعور وجدانى نسبت به عالم تازه و زنده مى شود در هیچ محفل حاصل نمى گردد!