از دست دادن حافظه در جوانی

از دست دادن حافظه در جوانی انواع خاصی دارد، شناخت هر یک از آن‌ها بسیار مهم است. در متن پیش‌رو، نه‌تنها فقط با انوع بلکه با علل، علائم و درمان آن نیز آشنا خواهید شد. از دست دادن حافظه "فراموشی" نیز نامیده می‌شود، می خواهیم متوجه شویم منظورمان از، از دست دادن حافظه چیست و چگونه می‌توان از آن پیشگیری کرد و یا با نحوه درمان آن آشنا شویم.
از دست دادن حافظه، اصلاحی که شاید از مراحل ابتدایی زندگی به خوبی با آن آشنا هستیم. در مورد آن از والدین‌مان شنیده‌ایم، در کتاب‌ها خوانده‌ایم و در فیلم‌های بسیاری دیده‌ایم. در بین همه این‌ها، فیلم‌ها بیش از همه ما را به این موضوع نزدیک کرده‌اند. این که فردی پس از تصادف یا یک حادثه شوکه‌کننده، گذشته‌اش را به یاد نمی‌آورد، چیز کلیشه‌ای است. به هر حال، آیا تا به‌حال به این فکر کردید که چه چیزی باعث از دست دادن حافظه کوتاه‌مدت یا حتی بلند‌مدت در جوانان می‌شود؟ نه، درسته؟ اما حالا می‌خواهید به این نکته فکر کنید. فهرست زیر، دلایل، علائم و درمان این وضعیت را نشان می‌دهد. همان‌طور که پیش از این اشاره شد، این وضعیت همچنین به عنوان "فراموشی" شناخته می‌شود. با این حال، قبل از این که وارد جزئیات و اطلاعات نامحدود شویم، بیایید کمی درباره انواع فراموشی که می‌تواند در دوران جوانی رخ دهد، بدانیم. شما همچنین می‌توانید برای این که به‌راحتی به موضوع مورد نظرتان دستیابی پیدا کنید به "فهرست" رجوع کنید.

فهرست

انواع از دست دادن حافظه
• لیست علل
• لیست علائم
• درمان

انواع

• یادزدودگی پیش‌گستر

یادزدودگی پیش‌گستر یکی از رایج‌ترین انواع فراموشی در سن وجوانی است. در این شرایط، توانایی مغز در اندوزش و بازیابی اطلاعات یا دانش کاهش می‌یابد. این وضعیت به تدریج منجر به از دست دادن حافظه می‌شود. جوانانی که از این نوع فراموشی رنج می‌برند، در یادآوری وقایع اخیر یا گذشته دچار مشکل هستند. ما معمولا این نوع را در موارد آلزایمر و جنون می‌بینیم.

• یادزدودگی پس‌گستر

یادزدودگی پس‌گستر، نوع دیگری است که معمولا پس از آسیب مغزی مثل ضربه به سر یا تصادف ایجاد می‌شود. یا چیزی که باعث شده که آسیب خارجی به سر وارد شود. در این نوع از فراموشی، فرد قسمت اعظمی از زندگی‌اش را که پیش از فراموشی اتفاق افتاده بوده‌ است را به یاد نمی‌آورد. این چیزی است که ما معمولا در فیلم‌ها می‌بینیم. خاطرات زندگی پیش از بروز این فراموشی به طور کامل از بین می‌روند.

• فراموشی زودگذر جهانی

فراموشی زودگذر فراگیر نوعی از، از دست دادن حافظه است که به ندرت دیده می‌شود. در این نوع توانایی یا قابلیت بیشتر مغز در شکل‌گیری خاطرات جدید دچار نقصان می‌شود و اتفاقات اخیر گذشته تیره و تار می‌شود. این شکلی از "از دست دادن موقت" کل ذهن است. با وجود این که این نوع فراموشی، دائمی نیست، برخی اوقات شما تمامی چیزهایی که به‌تازگی فراموش کرده بودید را می‌توانید به یاد آورید.

علل

• فراموشی روانزاد
فراموشی موجد محرکات ذهنی، نوعی از فراموشی است که به دلیل روانی رخ می‌دهند که اغلب ناشی از وقایع تاثیرگذار در زندگی هستند. معمولا این علل شامل رفتار جنایی، افسردگی یا اسکیزوفرنی هستند. بیشتر اوقات این نوع از، از دست دادن حافظه، کوتاه مدت است اما در برخی موارد ممکن است بلند‌مدت باشد.
• انسفالیت و مننژیت
یکی دیگر از دلایل، عفونت مغزی است. انسفالیت یکی از عفونت‌های متداول مغزی است که در آن شاهد التهاب اندکی در مغز هستیم. یکی دیگر از دلایل "مننژیت" است که در آن شاهد التهاب مغز همانند التهاب پوشش طناب نخاعی هستیم. بدترین بخش این‌گونه عفونت‌ها، ظرفیت آن‌ها در ایجاد آسیب دائمی است. با این حال، مدت از دست دادن حافظه به عوامل دیگری نیز بستگی خواهد داشت که عبارتند از: شدت عفونت و آسیبی که ایجاد کرده است.

• آسیب خارجی

آسیب خارجی زمانی است که مغز از تروما (ضربه‌ای) مثل تصادف رنج می‌برد. در این مورد، از خارج یا داخل و همچنین چندین بار به مغز ضربه وارد می‌شود! گفته شده است که این آسیب منجر به از دست دادن حافظه در سن جوانی می‌شود. اغلب، در این مورد، از دست دادن حافظه کوتاه مدت است و برای مدت طولانی باقی نمی‌ماند. معمولا بیمار به یاد نمی‌آورد که چه طور دچار سانحه شده است اما تمامی آن اطلاعات به‌ آرامی برمی‌گردند. این وضعیت همچنین "آسیب مغزی ضربه‌ای" نامیده می‌شود.

• داروها

برخی از داروهای تجویزی مثل باریتورات‌ها، دی‌گوکسین‌، ایزونیازید، داروی ضدافسردگی تری‌سیکلیک، برومید، متیل‌دوپا، داروهای مدر و آمینوفیلین می‌توانند منجر به از دست دادن حافظه در جوانان شوند. برخی داروهای روانگردان که می‌توانند باعث از دست دادن حافظه شوند عبارتند از کوکائین، PSP و LSD. اگر شخص جوانی به دلیل استفاده از هر یک از این داروها از این وضعیت رنج می‌برد، شانس پیشرفت فراموشی زیاد است. به محض این که شخص مصرف این داروها را متوقف کند، این وضعیت ممکن است بهبود یابد.

علائم

علائم از دست دادن حافظه در جوانان تا حدودی شبیه به علائم دیگر گروه‌های سنی است. اصلی ترین علامت، عدم توانایی در "یادآوری" است؛ علائم دیگر از این یک مشکل بخصوص نشات می‌گیرند. علائم، به میزان زیادی به شدت و حدت بیماری دارد. بنابراین، ممکن است علائم از دست دادن حافظه کوتاه مدت کمی با انواع بلند مدت فرق داشته باشند.

• مشکل داشتن با مسیرها

کسانی که از فراموشی رنج می‌برند، همیشه با مسیرها مشکل دارند. آن‌ها فراموش می‌کنند که چه طور می‌توانند به یک مکان خاص برسند یا چه طور می‌توانند یک مکان را ترک کنند و به مکانی دیگر بروند. مشکل اصلی در اندوزش اطلاعات و استفاده مجدد از آن‌هاست. از دست دادن حافظه همیشه می‌تواند باعث شود که فرد جهت‌های اصلی مثل چپ و راست را هم فراموش کند.

• فراموشی لغات

جوانانی که از فراموشی لغات رنج می‌برند، استفاده صحیح و درست از لغاتی که قرار است در یک جمله بخصوص استفاده شود را نیز فراموش می‌کنند. ممکن است مدت طولانی در ذهنشان چیزی داشته باشند که بخواهند بازگویش کنند اما در زمان بازگو کردنش حتی یک لغت از آن را هم به یاد نمی‌آورند. ممکن است شعر آهنگی را که اخیرا گوش دادند را به یاد نیاورند.

درمان

• تغذیه

غذاهای مخصوصی هستند که نقش مهمی در درمان از دست دادن حافظه دارند. در برخی مطالعات ثابت شده‌است که غذاهای غنی از آنتی‌اکسیدان می‌توانند در موارد شدید، نقش کمک کننده‌ای داشته باشند. آلو، انگور قرمز، بیشتر توت‌ها، پیاز و کلم بروکلی، برخی از غذاهای غنی از آنتی‌اکسیدان هستند. غذاهای غنی از ویتامین "ب" جهت درمان از دست دادن حافظه توصیه شده‌اند. یک نوع دیگر از غذاهای مفید، لیست غذاهایی می‌باشد که حاوی امگا 3 اسیدهای چرب ضروری هستند. این موارد حاوی مواد مغذی هستند که به حفظ مغز کمک می‌کنند.

• تمارین

تمارین بهبود حافظه بخصوصی وجود دارند که می‌توانند به درمان از دست دادن حافظه کمک کنند. این تمارین اغلب از سوی پزشکان توصیه می‌شوند و برای بهبود توانایی یادآوری مفید هستند. در کنار این تمارین، ممکن است پزشکان از فرد بخواهند که همه چیز مثل اسامی و شماره‌های افراد را بنویسند تا به بیمار کمک کنند تا ظرفیت اندوزش اطلاعات را بهبود دهند.
از دست دادن حافظه در جوانان با دارو و جراحی قابل درمان است اما درمان دقیقی اثبات نشده است چرا که برای هر مورد، درمان فرق دارد. گاهی نمی‌توانید از رخ دادن این رخداد جلوگیری کنید اما گاهی می توانید. اگر هر یک از علائم بالا را در خود مشاهده کردید، خیلی زود با پزشکتان مشورت کنید.