فلسفه وجودی و تاریخی ماه‏های حرام چیست؟ در تاریخ آمده است که این ماه‏ها سنتی ابراهیمی بود که منحرف گشته و به این وضع درآمده؟

سوال به دو بخش تقسیم می شود:
بخش نخست: فلسفه وجودی ماه های حرام.
فلسفه وجودی ماه های حرام از سوی خدا و به خاطر دست کشیدن از قتل و خون ریزی وجدال است، تا دامنه آرامش و امنیّت فراگیر شود و آدمیان در این مدّت با آسایش خاطر بتوانند در سایه عبادت و بندگی خدا سعادت خویش را تامین نمایند.انسانی که مدتی نسبتاً طولانی سختی ها و گرفتاری های جنگ را پشت سر گذاشته، با خاموش شدن صدای چکاچک شمشیرها در ماه های حرام فرصت پیدا می کند به گذشته خود بیندیشد. ای بسا ترک جنگ دراین مدت عاملی برای برقراری صلح و آرامش باشد؛ تایید آن در دین اسلام نشانه روح صلح طلبی است. ناگفته نماند که اگر دشمن بخواهد از این قانون اسلامی سوء استفاده کند و حریم ماه های حرام را بشکند، اجازه مقابله به مثل داده شده است.
بخش دوم: آغاز پیدایش حرمت ماه های حرام
کلمات برخی از مفسّران حاکی از این است که اعراب جاهلی حرمت این ماه ها را رعایت کرده اند، به گونه ای که اگر قاتل پدر خود را در این فاصله زمانی مشاهده می کردند، به او کاری نداشتند.امّا حرمت این چهار ماه از چه زمانی آغاز شده است، برخی گفته اند: حرمت این ماه ها از شریعت حضرت ابراهیم(ع) است.
از برخی روایات استفاده می شود سرآغاز حرمت ماه های حرام، آغاز آفرینش آسمان ها و زمین است؛ در روایتی از امام باقر(ع) آمده است: "به احترام کعبه، خدا حرمت ماه های حرام را در کتاب خود، همان روزی که آسمان و زمین را آفرید، وضع کرد که سه ماه آن پشت سر هم و یک ماه آن جداگانه است". دراین باره قرآن می گوید: "تعداد ماه ها نزد خداوند در کتاب (آفرینش) الهی از آن روز که آسمان و زمین را آفرید، دوازده ماه است که از آن چهار ماه، ماه حرام است".