به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در سال 1949، مهندسان کاوازاکی برای ساخت موتور اولین موتورسیکلت این برند، B8، که از فناوری خنک‌کننده هوا استفاده می‌کرد، دست به کار شدند. اما قبل از تطبیق این نوع موتور با یک وسیله نقلیه زمینی دو چرخ، باید تنظیماتی انجام شود. برای هواپیماهایی که می‌توانند با سرعت صدها کیلومتر در ساعت حرکت کنند، مهندسان می‌توانند باله‌های بیشتری را روی موتور قرار دهند تا خنک‌سازی بیشتر شود. نیروی هوا در سرعت‌های بالا به اندازه‌ای زیاد است که هوا را وارد باله‌های باریک کند و موتور را خنک کند.
با این حال، موتورسیکلت کاوازاکی نمی‌توانست چنین سرعتی را پشتیبانی کند. در عوض، برای چنین وسیله نقلیه‌ای، لازم بود که فاصله بین باله‌ها حداقل یک چهارم اینچ باشد تا گرما را جذب کند و جریان هوا را به طور موثر هدایت کند. علاوه بر این، از آنجایی که موتورسیکلت‌ها ممکن است فقط برای دوره‌های کوتاهی از دریچه گاز استفاده کنند (برخلاف هواپیما)، برای جذب حرارت بیشتر، لازم است مقدار کمی فلز در موتور گنجانده شود.
درس دیگری از هوانوردی که به مهندسان در تولید کاوازاکی B8 کمک کرد، رابطه بین وزن، قدرت و عملکرد بود. مهندسان هواپیما باید به اصل طراحی هواپیما پایبند باشند که هواپیماها باید به اندازه کافی سبک باشند تا در هوا پایدار بمانند اما به اندازه کافی محکم باشند که در صورت سقوط در واقع شانسی برای بقا وجود داشته باشد. اگر هواپیمای با مواد بادوام‌تر بسازید، بدنه هواپیما محکم‌تر و همچنین وزن بیشتری خواهد داشت. البته اگر هواپیمایی با اجزای فوق العاده سبک وزن بسازید که نتواند در برابر سختی‌های پرواز مقاومت کند، به همان اندازه مشکل ساز است.
کاوازاکی B8 که اولین بار در سال 1962 تولید شد، دارای وزن خشک 116 کیلوگرم است. موتور سبک 125 سی سی دو زمانه به اندازه کافی قوی بود که شش مقام برتر را در رویداد موتور کراس آئونوگاهارا در ژاپن در سال 1963 کسب کند. این تغییر یک خوش شانسی برای علاقه‌مندان امروزی موتور است که مهندسان مِتوانند این تعادل را ایجاد کنند و B8 را به ثمر برسانند. در غیر این صورت، سریع‌ترین موتورسیکلت‌هایی که کاوازاکی تاکنون ساخته است وجود نداشتند.
منبع: slashgear
227227