آزاد مرد و انسان باشید

یکی از سخنان امام همان جمله ای است که امام در واپسین لحظات حیاتش ‍ گفت خیلی هم شنیده اید، پس از آنکه آن جنگ ها را کرده است؛ حمله کرده است، جنگ تن به تن کرده است، فوق العاده خسته شده است و به واسطه ضربات تیرها روی زمین افتاده و خون زیادی از بدنش آمده و دیگر قدرت روی پا ایستادن ندارد. حداکثر این است که می تواند خودش را روی کنده های زانو بلند کند و به شمشیری تکیه بدهد.

دیگر رمق در وجودش نیست. متوجه می شود که گویا می خواهند بروند خیمه های حرم را غارت کنند. به هر زحمتی هست بلند می شود و فریادش ‍ را بلند می کند: یا شیعه آل ابی سفیان! ای خود فروختگان ای شیعیان آل ابی سفیان! ای کسانی که خودتان را به نوکری اینها پست کرده اید! وای بر شما ان لم یکن لکن دین و کنتم لا تخافون المعاد فکونوا احرارا فی دنیاکم؛ اگر مسلمان نیستید، انسان باشید، یک ذره حریت در وجود شما باشد، آزاد مرد باشید. گیرم به خدا و قیامت معتقد نیستید، ولی این مقدار احساس شرافت در خودتان بکنید؛ یک انسان شریف یک کسی که بویی از انسانیت برده باشد، دست به چنین کاری که شما زدید نمی زند. 
گفتند: چه می گویی فرزند فاطمه؟! ما چه کاری بر خلاف حریت کردیم؟
فرمود: انا اقاتلکم و انتم تقاتلوننی و النساء لیس علیهم جناح (1)

 پی نوشت:

(1) گفتارهای معنوی، ص 189و190.