توضیحات: قال الله العظیم : فانتقمنا من الذین اجرموا و کان حقّاً علینا نصر المؤمنین(قرآن کریم / سوره روم /آیه 47)
"ما از مجرمان انتقام گرفتیم و یاری مؤمنان بر ما حق و حتم است".
در قرآن کریم ، آیات زیادی وجود دارد که از هلاکت و نابودی مشرکان و ملحدان و ظالمان حکایت می کند و در امت های گذشته و ملّت های معاصر پیامبران ، این پدیده به عنوان یک سنت قطعی الهی ، یادآوری شده است. مگر قوم نوح، ابراهیم ، عاد ، ثمود ، صالح ، یونس ، موسى، عیسى و دیگر انبیا(ع) چه گناهی مرتکب شده بودند که خداوند اینگونه آنان را به دست هلاکت و انتقام و نابودی سپرد؟ بعضی را غرق می کند و بر بعضی از آنان صاعقة آسمانی فرو می فرستد ؛ بر جمعی انواع بلاها و دردها و شکنجه ها را نازل می فرماید و برای برخی ، انتقام گیرندگان مخصوص می گماردو ... آیا اینان چه کرده بودند؟
از مجموع آیاتی که در ان زمینه وجود دارد به دست می آید که آنان پس از اتمام حجت و آمدن پیامبران و دعوت حق ، زیربار حق نرفتند و آیات خدا را منکر شدند و در مقابل حق موضع گرفتند و پیامبران را کشتند ؛ پس خداوند آنان را به سزای اعمالشان در دنیا و آخرت رساند و به آنان وعدة عذاب در هر دو نشأه را گوشزد فرمود که در این زمینه آیات فراوانی موجود است.
گرچه امت پیامبر اسلام ، امتی است که مورد لطف و عنایت خاص خداوند قرار دارد، چنانکه قرآن می فرماید: "و ما کان الله لیعذّبهم و انت فیهم و ما کان الله معذّبهم و هم یستغفرون". (1)
و خداوند امت تو را تا زمانی که تو (پیامبر رحمت) در میان آنان هستی ، عذاب نمی کند و نیز مادامی که از نافرمانی خدا پشیمان شوند و به درگاه او توبه و استغفار کنند باز آنها را عذاب نکند.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
انفال /33
شاید قید و" انت فیهم" به این معنی باشد که امت اسلامی تا زمانی که رسول خدا (ص) در میان آنان است یا چنانچه توبه و استغفار کنند ، از آن عذاب های آسمانی ، به شکل کلی و دسته جمعی معاف شده اند .(1)
و این بدین معنی نیست که منکران آیات حق و کسانی که در مقابل خدا و پیامبر و اهل بیت (ع) ـ که خداوند به اطاعت از آنان و دوستی ایشان فرمان داده است ـ عناد ورزیدند و کفر و الحاد به خرج دادند ، از عذاب الهی در امان هستند ـ بلکه بنا بر وعدة حق ، در دنیا ذلیل و خوار و نابود خواهند شد و در آخرت نز مورد مؤاخذه واقع می شوند و در دوزخ و عذاب الهی ، جاودان خواهند بود.
همانگونه که انکار حق و کفر به آیات خدا جرم امت های گذشته بود و به دلیل همین جرم به هلاکت رسیدند ، در امت پیامبر(ص) نیز، به ویژه بعد از رحلت آن بزرگوار ، گروهی از امت ایشان چنین جرمی را مرتکب شدند . آیا اهل بیت پیامبر و ائمه اطهار(ع) براساس روایات متواتر و قطعی "آیات حق" نبودند؟ آیا نافرمانی پیامبر و اولو الامر که خدا و رسول خدا به پیروی از آنان امر کرده اند ، در حدّ الحاد و کفر به آیات نیست؟ مگر کشتن ائمه و عترت پیامبر(ص) و جنگ با آنان کفر و الحاد محسوب نمی شود؟
همانگونه که در امت حضرت نوح (ع) جمعی که با ایشان بودند و بر کشتی نجات حضرت سوار شدند ، نجات یافتند و آنان که در مقابل او کفر ورزیدند و سوار کشتی نشدند به هلاکت رسیدند ن در امت محمد (ص) نیز اهل بیت پیغمبر کشتی نجات امت بودند (2) که ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
تفسیر المیزان / ج 9/ ص 71
یکی از احادیث متواتر در میان شیعه و سنی ، حدیث "سفینه" است که پیامبر گرامی فرمود: "مثل اهل بیتی کسفینه نوح من رکبها نجى و من تخلف عنها هلک" .راوی حدیث حضرت ابوذر غفاری ، صحابی بزرگ پیامبر گرامی است و این حدیث در کتاب های معتبر اهل سنت آمده است که به بعضی از آنها اشاره می شود: 1) ابن قتیبه دینوری و عیون الاخبار/ج 1 ص211 ؛ 2) حافظ طبرانی /المعجم الکبیر/ص130 ؛ 3 ) ابن کثیر دمشقی /تفسیر القرآن /ج9/ ص115 ؛ 4 ) سیوطی /تاریخ الخلفاء /ص 573 و خصائص الکبرى / ج2 /ص266 ؛ 5) علامه هیثمی /الصوائق /ص 184 به نقل از مستدرک حاکم ؛ 6) هندی /کنزل العمال/ج 3/ص84 . برای تفصیل بیشتر به کتاب احقاق الحق تستری / ج9/ ص 278 ـ270 و ج 18 /ص 316 ـ 311 مراجعه شود.
گروهی بدان پناه بردند و نجات یافتند و گروهی که تخلف کردند به هلاکت رسیدند .مگر حضرت امام حسین(ع) سبط پیامبر و امام معصوم و منصوص ، کشتی نجات نبودند؟ آنان با
این وسیلة نجات و هدایت چه کردند؟ پس همانگونه که قوم نوح غیر از سواران بر کشتی ، همگی غرق شدند و به هلاکت رسیدند، مجرمان این امت نیز چنین خواهند شد.
مگر فرعون و اطرافیانش مردم را به عبادت غیر خدا و خودشان دعوت نمی کردند؟ و این کفر و الحاد سبب غرق آنان نشد؟ و مگر در این امت به اعتراف اکثر مورخان بزرگ اسلام ، یزید همان دعوی فرعون را نکرد؟ مگر او به "مسلم بن عقبه" نگفت که مردم مدینه را قتل عام کند تا به بندگی خود برای یزید ،بیعت کنند ؟! (1)
کشتار بهترین وارثان آدم در کربلا که به فرمان یزید و ابن زیاد و بدست عمر بن سعد و جنایتکاران کوفه و شام انجام شد کمتر از جنایت وانکار آیات خدا از سوی فرعون و نمرود و دیگر سرکشان امت های گذشته نبود و همانگونه که خداوند از آنان انتقام گرفت ، از مجرمان این امت نیز انتقام می گیرد.
ما از جنایتکاران انتقام می گیریم
مگر خداوند در قرآن نمی فرماید که : "فانتقمنا من الذین أجرموا و کان حقّاً علینا نصر المؤمنین (2) ؛ ما از جنایتکاران انتقام گرفتیم و یاری مؤمنان برما حتم و حق است".
و مگر این فرمودة صریح خداوند نیست که :" انّا مِنَ المجرمین منتقمون" (3) ؛ ما از مجرمان انتقام خواهیم گرفت.
مگر خداوند به ظالمان و ستم پیشگان و جنایتکاران هشدار نمی دهد که : "ولاتحسبّنَّ الله غافلاً عمّا یعمل الظالمون (4) ؛ و گمان مبر که خداوند از جنایات و کارهای ستمگران غافل است".
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مروج الذهب مسعودی /ج 3/ص78
روم /47
سجده /22
ابراهیم /42
آیا امام سجاد (ع) و زینب کبرى(ع) ، مفسران حماسة بزرگ عاشورا ، این آیات را برای جانیان و ستمکاران کوفه و شام مکرر تلاوت نفرمودند و به آنان هشدار ندادند؟ و مگر خداوند اخطار نمی فرماید که : "و سیعلم الذین ظلموا ایَّ منقلب ینقلبون (1) ؛ و به زودی ستمگران خواهند دانست که چگونه زیر و رو خواهند شد".
و مگر این سنت و مقتضای عدل الهی نیست که به ظالمان امان ندهد و آنان را به سزای اعمالشان برساند؟ براساس این آیات صریح و وعده های تخلف ناپذیر حق است که می گوییم : غاضبان حق اهل بیت پیامبر (ص) ، قاتلان مردان نمونة اسلام ، منکران آیات حق و ملحدان تبهکار باید به دست انتقام سپرده شوند.
و به فرمودة قرآن کریم :" لهم خزیّ فی الدنیا و لهم فی الاخره عذاب عظیم (2)؛ برای آنان در دنیا ذلت و خواری و در آخرت عذابی بزرگ مهیا است".
و چه جنایتی بزرگتر از جنایت کربلا و کدام حادثه تکان دهنده تر از واقعة عاشورا و کشتن چه حقی بزرگتر از آنکه در کربلا واقع شده است ؟ و طبیعی است که خداوند غافل نیست و در زمان مناسب گلوی ظالم را در چنگال انتقام خود خواهد فشرد.
وعدة حق تحقق می یابد و روایات فراوان مبنی بر اینکه عاملان حادثة کربلا به چه سرنوشت شومی مبتلا شدند نیز حاکی از همین معناست.(3)
و قیام پرشکوه و خونین مختار براساس روایات متعدد و اخبار مستفیضه ،چیزی جز تحقق
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
انعام /124
مائده /41
بحارالانوار /ج45 /ص323 ـ 300 ؛ ج 46 / ص232 ـ 295 ؛ مقتل خوارزمی /ج 2/ ص 103 ؛ متاقب ابن مغازلی /ج5 /ص 459 و تاریخ دمشق ابن عساکر شرح حال امام حسین(ع)/ص 274 ، 345 ـ 344 و ص 298 ، 398 ـ397 .شایان ذکر است که این کتاب اخیراً به سبک زیبایی در ک جلد با عنوان شرح حال امام حسین (ع) با تحقیق محقق عالیقدر علامه محمدباقرمحمودی در بیروت چاپ شده است ز تاریخ دمشق ، تالیف ابن عساکر از منابع مهم تاریخی اسلام است و مؤلف آن متوفای سال 571 هـ.ق است .
وعدة خدا در زمینة هلاکت مجرمان نبود: "و کان امرالله مفعولاً (1) ؛ و وعدة حق تخلف ناپذیراست".
وبنا برهمین اصل اساسی است که امیرمؤمنان و پیشوایان دین(ع)، قیام مختار و انتقام او از قاتلان واقعة عاشورا را بشارت دداه و آن را تأیید کرده اند.
ومختار خود ، براساس همین روایات و اخبار رسیده ، براین حقیقت واقف بود که خداوند افتخار اجرای این امر مهم و انتقام از قاتلان حسین(ع) را نصیب او خواهد کرد و وی با این عمل خداپسندانة خود جایگاه عظیمی نزد خدا و ائمه هدى(ع) بدست آورد که طبق وایاتی که موجود است این امر مسلّم شده است.
زهری سخن معروفی در این باره دارد ؛ وی می گوید :" لم یبق من قتله الحسین (ع)احدٌ الاذ عوقب فی الدنیا اما بالقتل او العمى او سواد الوجه او زوال المُلک فی مده یسیره(2) ؛ از قاتلان حسین(ع) کسی در این دنیا باقی نماند مگر آنکه یا کشته شد یا کورشد یا رویش سیاه شد یا حکومتش در مدت کوتاهی نابود شد".
روایات زیادی در این زمینه رسیده است (3) و به عنوان مثال : ابن عساکر از علمای بزرگ اهل سنت از ابن عباس روایت می کند : "اوحى الله تعالى الى محمد (ص) انی قد قتلت بیحیى بن زکریا سبعین الفاً ، و انا قاتل بابن بنتک سبعین الفاً و سبعین الفاً (4) ؛ خداوند به پیامبر گرامی خود ، محمد (ص) چنین وحی کرد : من در مقابل کشته شدن یحیى بن زکریا ،هفتاد هزار نفر (از بنی اسرائیل ) را هلاک کردم و به زای قتل فرزند دختر تو ، هفتاد هزار و هفتاد هزار نفر را نابود خواهم کرد".
شیخ مفید (ره)در کتاب امالی روایات جالبی پیرامون عذاب اخروی قاتلان امام حسین نقل فرموده است که قسمتی از آن را نقل می کنیم :
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
نساء/ 47 ؛ انفال /42 و 44 ؛ اسراء /5
جواهرالمطالب / ص92 به نقل از حیاه الامام الحسین ؛ قرشی ص 457 .
ر. ک : بحار الانوار /ج45 ص 300 به بعد
تاریخ دمشق /ابن عساکر /ج شرح حال امام حسین(ع) /ص 241 ، ح 286 .
ابان بن عثمان از امام صادق (ع) روایت کرده که حضرت فرمود: .... در روز محشر ، فاطمه زهرا(س) پیراهن خون آلود حسین(ع) را در دست می گیرد و می گوید: ای پرودگار من ! این پیراهن فرزند من است و تو دانی که با او چه کردند .
از سوی خداوند عزوجل ندا آید که : ای فاطمه ! من خشنودی تو را خواهانم و ایشان عرض می کند: ای خدای من ! از قاتل حسین انتقام بگیر! و خداوند پاره ای از آتش فرمان دهد تا از دوزخ بیرون آمده و تمام کشندگان حسین بن علی (ع) را مانند پرنده ای که دانه را از روی زمین برمی چیند برباید. سپس همه را به سوی دوزخ می برد و آنان در آتش به انواع عذاب ها معذب می شوند.
آنگاه فاطمه (ع) بر مرکب خود سوار می شود و فرشتگان ، حضرت را بدرقه می کنند و فرزندان آن حضرت پیشاپیش او و دوستان فرزندان فاطمه از طرف راست وچپ وی حرکت می کنند و با این حال داخل بهشت می شوند.
آری ! قاتلان سید الشهداء (ع) در دنیا و آخرت مستحق کیفرند و این چنین عذاب می شوند.(1)
1.امالی شیخ مفید / ج جدید /ص 143 ، مجلس پانزدهم ، ح 6
پدیدآورنده: سید ابوفاضل رضوی اردکانی