بردبارى

در بردبارى بى نظیر اباعبدالله الحسین(ع) همین بس که با همه این رنجها و پیشامدهاى ناگوار و فشار بى رحمانه دشمن ، باز هم قهرمانانه حملات آنان را دفع و ضرباتشان را تحمّل مى کرد و بر آنان نفرین نمى کرد؛ مگر آنگاه که با زخم زبان قلب مقدّسش را مجروح مى ساختند.
یکى از شقاوت پیشگان به نام مالک بن یسر، ضمن وارد آوردن شمشیرى بر پیکرش ، به او ناروا گفت که آن گرامى زخم شمشیر را به روى خود نیاورد؛ امّا در برابر زخم زبان ، او را نفرین کرد و این با بردبارى ناسازگار نیست چرا که تحمّل سرزنش ، ذلّت است نه بردبارى و مى فرمود:
الموت خیر من رکوب العار
مرگ پرافتخار و با عزّت ، زیبنده تر از ذلّت پذیرى است .