بزرگ‌ترین عامل عاقبت به خیری تان را بشناسید

به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، حجت‌الاسلام والمسلمین مهدی یعقوبی گیلانی، کارشناس مذهبی و مدیر موسسه منبر آسمانی اظهار داشت: در کتاب اصول کافی‏ روایاتی تحت عنوان «باب المُعارین» به چشم می‏‌خورند «مُعار» به کسانی گفته می‏‌شود که ایمانشان عاریه‌‏ای است و در لحظه مرگ آن را رها کرده‌اند و از دست می‏‌دهند و بدون ایمان از دنیا می‏‌روند. به درستی که بنده‌‏ای هست که صبح می‏‌کند و مؤمن است و شام می‏‌کند و کافر است و صبح می‏‌کند و کافر است و شام می‌‏کند و مؤمن است.

در قرآن کریم می‏‌خوانیم: افرادی بعد از ایمان آوردن، کافر می‌‏شوند: «آمنوا ثمّ کَفَروا» و در قرآن کریم و فقه اسلامی بحث ارتداد مطرح شده و معنای آن هم، برگشت از ایمان و گراییدن به کفر است.

به گزارش باشگاه خبرنگاران، حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی درمورد بدعاقبتی گفت: یکی از نمونه‌‏های بدعاقبتی که در قرآن کریم، حدود پانزده مرتبه به آن اشاره شده، آن جاست که ابلیس به ‏آدم سجده نکرد؛ با آنکه به فرموده حضرت علی علیه السلام، شیطان شش هزار سال عبادت کرد که معلوم نیست مراد سال‌های دنیایی (365 روز) است یا سال‌های اخروی که هر روزش مساوی با پنجاه هزار سال است. چنان‌که قرآن می‏‌فرمایند: یک روز قیامت مساوی با پنجاه هزارسال است.

عبرت از زبیر 

این کارشناس مذهبی مطرح کرد: «زبیر» یکی از رجال برجسته اسلام بود. او در یاری پیامبر صلی الله علیه و آله و جهاد فی سبیل اللّه سهمی به سزا داشت. در یکی از جنگ‏‌ها شمشیرش شکست، پیامبر صلی الله علیه و آله بلافاصله چوبی را برداشت و به دو طرف آن دست کشید، با عنایت خداوند متعال تبدیل به شمشیری شد و آن را به زبیر سپرد. زبیر، این وسیله را در راه اسلام پیش برد و در زمینه اهداف رسالت، رشادت‌‏ها به خرج داد.

می‌‏گویند بهترین دفاع کنندگان از اسلام چهار نفر بودند: حضرت علی بن ابی طالب علیه‌السلام، زبیر بن العوام، ابودجانه انصاری، سلمان فارسی.

زبیر یکی از چند نفری بود که بعد از وفات پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله، دعوت امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام را برای دفاع از حق، بدون قید و شرط قبول کرد.

زبیر از چهار نفری بود که حضرت علی علیه السلام پس از وفات نبی اکرم صلی الله علیه و آله در دفاع از حق، نفر پنجمی برای آن نیافت، سه نفر دیگر سلمان و ابوذر و مقداد بودند.

حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی ادامه داد: زبیر در روز شورا، حق خود را به امام علی علیه السلام واگذار کرد و خودش هم مصمّم بود با امام علیه السلام بیعت کند. او از افرادی بود که دختر پیامبر بزرگ اسلام سلام الله علیها وصیت کردند، باید از افرادی باشد که در مراسم تشییع من شرکت کند!

حضرت علی علیه السلام در نامه‌‏ای به اصحابشان نوشتند: زبیر یکی از شجاع‏‌ترین افراد امّت است. اما با آن همه کرامت وفضیلت، با آن همه شجاعت و رشادت زحماتی که در راه اسلام و خاندان پیامبر اکرم (ص) کشید، در پایان کار دچار جاه‏‌طلبی شد و این مسئله او را از مدار حق خارج کرد و به دشمنی با بهترین خلق خداوند متعال واداشت.

این کارشناس مذهبی ادامه داد: او عاقبت، با فریب معاویه و تشویق عایشه به گمراه کردن مردم بصره و سایر شهرها برخاست و چندین هزار نفر را علیه امیرمؤمنان علیه السلام که می‌‏رفتند فرهنگ اصیل اسلام را پس از مدت‌‏ها به مسیر اصلی برگردانند، تحریک کرد.

مدتی، آن امام بزرگوار علیه السلام را در میدان جنگ «جمل» به دفع دشمن گرفتار کرد و زبیر در میدان جنگ جمل خون هزاران بیگناه را به هدر داد و مزاحمت سختی‏ برای دولت حق به وجود آورد و بدون این که از این آشوب کمترین بهره مادی و دنیایی ببرد؛ در بیابانی به دست مردی به قتل رسید و آن چنان به سوء عاقبت گرفتار شد که در کتب اسلامی از او به عنوان فردی از پیشوایان ضلالت و کفر نامبرده می‏‌شود.

حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی افزود: شیطان با آن عظمتش و عبادتش عاقبت بخیر نشد، دیگر چه برسد به من و شما با این عبادات و نیات دست و پا شکسته. خیلی باید مراقب باشیم تا مثل شیطان زمین نخوریم که اگر زمین خوردیم یک عمر اعمالمان از بین می‌رود و روز قیامت شرمنده خواهیم شد.

این کارشناس مذهبی یادآور شد: در یک قاعده کلی، بزرگ‌ترین عامل عاقبت به خیری هر انسانی این است که ضعف‌های خود را جبران کند و جلوی گناهان را در زندگی خویش بگیرد چرا که اصلی‌ترین عامل بدبختی و عاقبت به شرّی گناهان هستند. به این جهت، در قرآن کریم اصلی‌ترین عامل عاقبت به خیری را تقوا می‌دانند.