سازمان بهداشت جهانی (WHO) سال 2017 را با شعار «صحبت کردن، راه حل افسردگی» آغاز کرد. از سال 1950، روز هفتم آوریل (مصادف با 18 فروردین 96) به عنوان روز جهانی بهداشت در سراسر جهان جشن گرفته می شود. این رویداد نه تنها مهم بلکه زمان بسیار خوبی برای ارزش قائل شدن به سلامت خودمان و اقدامات آگاهانه ای برای حفظ سلامتی خود انجام دهیم. هر سال سازمان بهداشت جهانی مسائل مربوط به سلامتی که جهان را تحت تاثیر خود قرار میدهد به چالش میکشد.
سازمان بهداشت جهانی چه سازمانی است؟
سازمان بهداشت جهانی زمانی که قانون اساسی به اجرا درآمد، در 7 آوریل سال 1948 آغاز به کار کرد. تاریخی که ما در حال حاضر هر سال به عنوان روز جهانی بهداشت جشن می گیریم. در حال حاضر بیش از 7000 نفر مشغول به کار در 150 دفتر در کشورهای مختلف، در 6 بخش مجزا و همچنین در دفتر مرکزی ژنو مشغول به کار هستند.
هدف ما در سازمان بهداشت جهانی ساخت آینده ای بهتر و سالم تر برای تمامی مردم در سرتاسر جهان می باشد. کارمندان دبیرخانه سازمان بهداشت جهانی با دولت و شرکای دیگر در کنار یکدیگر کار میکنند تا بتوانند از بالاترین سطح قابل دسترس سلامتی برای تمامی مردم جهان اطمینان حاصل نمایند.
با کمک این سازمان می توانیم با امراضی همچون بیماری های عفونی (آنفلوآنزا، اچ آی وی) و بیماری های غیر مسری(سرطان) و بیماری های قلبی مقابله کنیم. به مادران و کودکان برای زندگی کردن و رشد کمک میکنیم تا بتوانند سال های زندگی خود را در سلامت سپری کنند. این سازمان قصد دارد هوایی که مردم نفس میکشند ، غذایی که می خورند، آبی که می نوشند – و دارو و واکسن مورد نیاز آن ها را تضمین کند.
در سازمان بهداشت جهانی، ما معتقدیم که هیچ کس نباید فرصت زندگی سالم را از دست بدهد.
کار سازمان سلامت جهانی چیست؟
نقش اصلی ما هدایت و هماهنگی بین المللی سلامت در سامانه سازمان ملل متحد می باشد.
زمینه های اصلی کار این سازمان عبارتند از:
- سامانه های بهداشتی
- ارتقای سلامت از طریق دوره زندگی
- بیماری های غیر واگیر
- بیماری های واگیر
- خدمات شرکت
- آمادگی، نظارت و پاسخگویی
شش اولویت رهبری سازمان بهداشت جهانی
اولویت های اولیه ما از زمان تاسیس(1948) تا کنون بهبود سلامت در سراسر جهان میباشد. از آنجاکه چالش های مقابله با سلامت عمومی پیوسته در حال تغییر هستند ما باید به طور مداوم آماده تحول برای رویارویی و تحقق خواسته های جدید و انطباق روش های انجام کار خود یا شرایط جدید باشیم
1- پیش به سوی فراگیر کردن سلامتی جهانی: کشورها را برای حفظ یا گسترش دسترسی به تمام خدمات بهداشتی و حمایت های مالی مورد نیاز قادر میسازند و همچنین سلامت جهانی را ترویج میدهد.
2- دستیابی به اهداف توسعه مسایل مرتبط با سلامتی: پرداختن به چالش های آینده و ناتمامی که مربوط به بهداشت مادران و کودکان است، مبارزه با HIV، مالاریا، سل، و ریشه کنی فلج اطفال و تعدادی از بیماری های مناطق استوایی.
3- رویارویی با چالش بیماری های غیر قابل واگیر و سلامتی روان، خشونت و آسیب ها و معلولیت ها میباشد.
4- اطمینان از اینکه تمامی کشورها می توانند تهدیدات سلامت عمومی را تحت مقررات سلامتی بین المللی. شناسایی و پاسخ بدهند.
5- افزایش امکان دسترسی به محصولات پزشکی همچون دارو، واکسن، تشخیص و دیگر فن آوری های سلامتی با کیفیت، مطمئن، موثر و مقرون به صرفه را فراهم نماید.
6- پرداختن به عوامل اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی سلامت به عنوان وسیله ای برای ترویج دست آورد های سلامتی و کاهش نابرابری های سلامتی در داخل و بین کشورها است.
دستاورد و رویداد های مهم تاریخی سازمان بهداشت جهانی
1952–1957: جوناس سالک و آلبرت سابین ، به ترتیب، واکسن غیر فعال وحشی فلج اطفال (که به صورت تزریق) و واکسن زنده ویروس (به صورت خوراکی) را کشف کردند و همچنین هموار کردن راه برای جنبش جهانی که توسط سازمان بهداشت جهانی تسهیل گردید و سرانجام منجر به نزدیک شدن به ریشه کن کردن فلج اطفال گردید
1963: واکسن مقابله با سرخک در دسترس قرار گرفت، و همچنین صدور مجوز واکسن اوریون و سرخجه پس از 6 سالی
1974: سازمان بهداشت جهانی برنامه گسترده ایمن سازی جهت نجات زندگی همه کودکان جهان ایجاد نمود.
1977: اولین فهرست ضروری داروها منتشر شد. این لیست اصلی به تشریح داروهای اساسی و بنیادی مورد نیاز برای یک سامانه سالم می پردازد. هر دارو براساس اثربخشی و ارزش آن نسبت به قیمتش انتخاب شده است.
1983: ویروس نقص ایمنی بدن انسان که باعث ایدز میشد، کشف گردید.
1987: اولین داروی ضد ویروس برای کنترل عفونت HIV و جلوگیری از پیشرفت آن به ایدز دارای مجوز گردید، همین امر موجب قرار گرفتن در اولویت سازمان بهداشت شد.
رویداد های پس از سال 2000
2003: مجمع بهداشت جهانی به اتفاق آرا اولین معاهده بهداشت عمومی جهانی سازمان بهداشت جهانی در چهارچوب کنوانسیون کنترل دخانیات که هدف آن کاهش مرگ و میر و بیماری های مرتبط با دخانیات در سراسر جهان تصویب کرد.
2005: مقررات بین المللی سلامت تغییر پیدا کرد. به کشورها دستورالعمل های تست شده برای گزارش شیوع بیماری و دیگر موارد اضطراری سلامت عمومی به سازمان بهداشت جهانی و راه اندازی سیستم های پاسخگویی برای منزوی کردن و مهار این تهدیدات ارائه نمود.
2008: آمار سلامت جهانی بیماری های قلبی و سکته های مغزی را به عنوان قاتل شماره یک در سراسر جهان معرفی نمود که همین امر موجب گردید تا سازمان سلامت جهانی تمرکز خود را بر روی بیماری های غیر قابل واگیر منعطف کند.
2012: برای اولین بار کشورهای عضو سازمان بهداشت برای جلوگیری و کنترل بیماری های قلبی، دیابت، سرطان، بیماری ریوی مزمن و سایر بیماری های غیر مسری اهداف خود را تنظیم کردند.
2014: بزرگترین شیوع بیماری ویروس ابولا که تا کنون در جهان تجربه شده است از غرب آفریقا شروع گردید. هیئت دبیرخانه سازمان بهداشت واکنش بی سابقه ای به این شیوع بیماری دادند: استقرار هزاران نفر از کارشناسان فنی و کارکنان پشتیبانی و تجهیزات پزشکی؛ بسیج گروه های پزشکی خارجی و هماهنگی ایجاد آزمایشگاه ها و مراکز درمانی.
2016: سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد که هیچ نشانه ایی از بیماری ابولا در غرب افریقا وجود ندارد، اما هشدار داد که امکان شیوع مجدد این بیماری در این منطقه و مناطق اطراف وجود دارد و از کشور های این مناطق درخواست کرد که هوشیار و آماده باقی بمانند.
“سلامت شرایطی است که در آن سلامت جسمی، روانی و اجتماعی وجود داشته باشد، سلامت تنها به معنای عدم وجود بیماری یا ناتوانی نیست”- سازمان بهداشت جهانی، 1948٫
منبع: WHO