محافل سوگوارى بر حسین علیه السلام

این مجالس و محافل خواصّ و ویژگیهایى دارد که از جمله عبارتنداز:
1 - امام صادق علیه السلام فرمود:
... من جلس مجلساً یحیى فیه امرنا
هر کسى در محفلى که اندیشه و عقیده و اهداف بلند ما احیا مى گردد شرکت کند، روزى که قلبها مى میرند، قلب او زنده خواهد ماند.
2 - مجالس سوگوارى حسین علیه السلام ، فزونى بخش و اوج دهنده ستایش خدا و پاداش آن است ؛ چرا که نفس کشیدن سوگوار بر آن حضرت ، پاداش تسبیح و ستایش خدا را دارد .
3 - اینگونه مجالس مورد نظر و علاقه امام صادق علیه السلام است که فرمود:
(من مجالس سوگ حسین علیه السلام را دوست مى دارم همانگونه که پیامبر خدا دوست مى دارند.)
4 - این محافل مورد عنایت خود حسین علیه السلام است ، چرا که طبق روایت ، روح بزرگ آن حضرت از سمت راست عرش بر سه نقطه نظر محبّت مى اندازد:
(به اردوگاه خویش و جایگاهى که شهیدان در آن فرود آمدند،
به زائران دلباخته و پراخلاصش ،
دیگر، به کسانى که به منظور زنده ساختن آرمان بلند و اندیشه رهایى بخش او در محافل بزرگداشت شهادت او گریه مى کنند .)
5 - این مجالس ، محل حضور و محفل انس و جایگاه مورد علاقه فرشتگان مقرّب است . در این مورد روایت است که : مردى به نام جعفر بن عفان به محضر امام صادق علیه السلام شرفیاب شد. آن حضرت او را تکریم کرد و نزد خود جاى داد و فرمود: (شنیده ام در مورد حماسه حسین و عظمت شهادت او سخن مى گویى ؟)
پاسخ داد: آرى !
فرمود: (پس بگو تا من هم بشنوم.)
جعفر برخاست و در سوگ حسین علیه السلام شعرى پرشور و پر محتوا خواند که سیلاب اشک آن حضرت بر چهره اش جارى شد و همه گریستند.
آنگاه امام صادق علیه السلام خطاب به جعفر فرمود: (بخداى سوگند! که فرشتگان مقرّب در این محفل حاضر شدند و گفتارت را شنیدند و بسان ما، بلکه بیش از ما بر سوگ حسین گریستند و خداوند به پاداش این کار دینى و علمى و تربیتى بزرگى که تو انجام مى دهى ، بهشت را بر تو زیبنده ساخته است و بخشایشش ‍ را بر تو فرو فرستاده است.)
آنگاه فرمود: (کسى که در راه هدف والاى حسین علیه السلام سخنى به جا و سنجیده و یا شعرى پر محتوا و حکیمانه بگوید و بسراید و دلها را نرم کند و دیدگان را بگریاند، خداوند بهشت را براى او تضمین وبخشایشش را بر او فرو مى فرستد.)
6 - از ویژگیهاى دیگر این مجالس ، آن است که در شاءن و منزلت و تاءثیر اجابت دعا، بسان حرم و آستان مقدّس حسین علیه السلام است ، چرا که آستان او، تنها محدود به همان بارگاه ملکوتى اش ‍ نمى گردد، بلکه در هر محفل و مجلس که دلها بر او مهر و محبّت ورزد و از یاد و نام او در راه تکامل و تعالى فرد و جامعه ، الهام گرفته شود، آنجا بارگاه ملکوتى حسین علیه السلام است ، به همین جهت است که گفته اند:
وکلّ بلدة یرى قبره در هر شهر و دیارى قبر مقدّسش را خواهى نگریست و کربلا هر مکانى است که نام و یاد حسین در آن الهام بخش باشد.
7 - این محافل پرشور و حماسه ، معراج شیفتگان حق و عدالت است که در سوگ بزرگ پیشواى انسانیّت مى گریند، چرا که فرودگاه مهر و محبّت خاصّ خدا به منظور آمرزش گناهان و پذیرش توبه ها و بالا بردن درجات است . از این رو اگر از همه شرکت کنندگان در مجلس سوگ حسین تنها یک نفر مشمول چنین لطف خاصّى گردد، امید است که آن لطف ، دیگران را نیز در بر گیرد؛ چرا که مجلس یکى است و همه شرکت کنندگان داراى یک هدف و یک آرمان و در اندیشه یک پیمان و یک سوداى معنوى هستند.
8 - آن حضرت در مورد این محافل فرموده است که : (مجلسى مقدّمتر و افتخارآفرین تر و بلند مرتبه تر و گرامیتر از این مجلس ‍ نیست . از این رو خوشا به محفلى که به این محافل پیوند بخورد و یا جزو اینها گردد و یا در شمار اینها درآید.